Έντουαρντ Κάμινγκς (Edward Cummings), «[..] τότε θα πιστέψουμε»

όταν τα φίδια διαπραγματευτούν το δικαίωμά τους να έρπουν

και ο ήλιος απεργήσει για να κερδίσει έναν μισθό της προκοπής

όταν τ’ αγκάθια ατενίσουν έντρομα τα τριαντάφυλλά τους

και τα ουράνια τόξα εξασφαλίσουν τα γερατειά τους

όταν καμία τσίχλα τη νέα σελήνη δεν θα μπορεί να τραγουδήσει

αν όλα τα νυχτοπούλια δεν εγκρίνουν τη φωνή της

—και κάθε κύμα υπογράψει στη γραμμή του ορίζοντα

αλλιώς ένας ωκεανός θα πρέπει να στερέψει

όταν η βελανιδιά ζητήσει άδεια από τη σημύδα

για να κάνει ένα βελανίδι—οι κοιλάδες κατηγορήσουν

τα βουνά πως τις σκιάζουν με το ύψος τους—και ο μάρτης

καταγγείλει τον απρίλη ως δολιοφθορέα

τότε θα πιστέψουμε σε κείνη την αδιανόητη

μη ζωώδη ανθρωπότητα (και όχι πριν)

~

{από το βιβλίο: "33 Χ 3 Χ 33: Ποιήματα - Δοκίμια - Θραύσματα", εκδ. "Νεφέλη"}