Το τοπίο είναι ένα
ο χρόνος δεν υπάρχει
ο χρόνος μια καμπύλη
που τρώει την ουρά του
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
σ’ αγαπώ
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
από τότε που το είδος σου ενέσκηψε στη γη
με εκείνη την τρυφερότητα την αμυδρή στο καύκαλο
τη σιγουριά στα μέλη όταν λύνονται
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
σ’ αγαπώ
έπρεπε
ν’ αφανιστούνε ήπειροι
να ενωθούν στεριές
να εκραγούν ηφαίστεια
να ανοιχτούν σχισμές
για να σε ξαναβρώ.
Είμαστε δυο ημίθεοι διωγμένοι απ’ τους θεούς
γιατί αγάπησαν τη γη
πιότερο από νεφελώματα κι από καταγωγή.
Αν ξανοιχτείς για εκεί που σου μιλώ
θα δεις ένα νησί
και γύρω-γύρω μνήματα
θα δεις ένα νησί
και γύρω-γύρω πεύκα
στα στραφταλίσματα του ήλιου θα δεις
τι αγώνα ημιαντοχής το φως που δίνει
στην κατωφέρεια του αρχαίου ναού θα δεις
το δάσος που φουντώνει
μια θάλασσα στο βάθος το τοπίο να αυλακώνει.
Στη μέση του κάμπου του Αργολικού
θα δεις τη θάλασσα
στα ερείπια του ατελούς θα δεις
το τέλειο
σε πιο νωχελικές διαστάσεις.
~
πηγή
Η Ειρήνη Γιαννάκη γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1979. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία και Συστήματα Πληροφόρησης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και βιβλιοκρισίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο (Lifo, Νέο Πλανόδιον, Kλεψύδρα, Το Δέντρο, litart.gr, ασσόδυο). Έχει επιμεληθεί τις ποιητικές συλλογές «Πάσα ανάσα» και «Δεν είναι η εποχή των κερασιών» του Γιώργου Δομιανού από τις εκδόσεις Υποκείμενο και Χαραμάδα αντίστοιχα. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Η αλφαβήτα των πραγμάτων» κυκλοφόρησε το 2017 από τις Εκδόσεις Μελάνι.
ο χρόνος δεν υπάρχει
ο χρόνος μια καμπύλη
που τρώει την ουρά του
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
σ’ αγαπώ
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
από τότε που το είδος σου ενέσκηψε στη γη
με εκείνη την τρυφερότητα την αμυδρή στο καύκαλο
τη σιγουριά στα μέλη όταν λύνονται
εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια
σ’ αγαπώ
έπρεπε
ν’ αφανιστούνε ήπειροι
να ενωθούν στεριές
να εκραγούν ηφαίστεια
να ανοιχτούν σχισμές
για να σε ξαναβρώ.
Είμαστε δυο ημίθεοι διωγμένοι απ’ τους θεούς
γιατί αγάπησαν τη γη
πιότερο από νεφελώματα κι από καταγωγή.
Αν ξανοιχτείς για εκεί που σου μιλώ
θα δεις ένα νησί
και γύρω-γύρω μνήματα
θα δεις ένα νησί
και γύρω-γύρω πεύκα
στα στραφταλίσματα του ήλιου θα δεις
τι αγώνα ημιαντοχής το φως που δίνει
στην κατωφέρεια του αρχαίου ναού θα δεις
το δάσος που φουντώνει
μια θάλασσα στο βάθος το τοπίο να αυλακώνει.
Στη μέση του κάμπου του Αργολικού
θα δεις τη θάλασσα
στα ερείπια του ατελούς θα δεις
το τέλειο
σε πιο νωχελικές διαστάσεις.
~
πηγή
Η Ειρήνη Γιαννάκη γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1979. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία και Συστήματα Πληροφόρησης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και βιβλιοκρισίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο (Lifo, Νέο Πλανόδιον, Kλεψύδρα, Το Δέντρο, litart.gr, ασσόδυο). Έχει επιμεληθεί τις ποιητικές συλλογές «Πάσα ανάσα» και «Δεν είναι η εποχή των κερασιών» του Γιώργου Δομιανού από τις εκδόσεις Υποκείμενο και Χαραμάδα αντίστοιχα. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Η αλφαβήτα των πραγμάτων» κυκλοφόρησε το 2017 από τις Εκδόσεις Μελάνι.