(1).jpg)
.png)
Tις βουβές μέρες των γιορτών
κάποιοι άγγελοι παραβαίνοντας τις εντολές του θεού
να είναι τυπικοί και απόμακροι από τα εγκόσμια
να νίπτουν επιμελώς τας χείρας τους
αγνοώντας ακόμη και τις απειλές του
ότι θα τους κηρύξει έκπτωτους
επισκέπτονται νοσοκομεία, τρελοκομεία
και ορφανοτροφεία
διάφορα ευαγή ιδρύματα
μοιράζουν λουλούδια και λάδια
σε τραυματισμένους και τρελούς στα
λάθος σχεδιασμένα παιδιά
φορούν περιδέραια με αστρικά πουλιά
που αποκομμένα από τη συμπαντική τους φύση
φτεροκοπούν πανικοβλημένα
στους μικρούς λιγδιασμένους λαιμούς τους.
Τέτοιες μέρες, ανυπότακτοι άγγελοι
κρατάνε συντροφιά στους μυστικούς μας ανθρώπους
τους λένε ιστορίες για την υποστελέχωση του τμήματος
αλλά και την έλλειψη ενθουσιασμού ίσως και κατάρτισης
που παρατηρείται στο σώμα των αγγέλων
σε ορισμένους
εκείνους που κάποτε ονειρεύτηκαν ακραίες εμπειρίες
επικολλούν πλαστικά φτερά
κλεμμένα από τα ανταλλακτικά αποθέματα του ουρανού
τους φτερώνουν κανονικά
μέσα σε ασπρογιασμένους τοίχους
οι φτερωτοί χαριεντίζονται.
Μετά
-κι αυτό μπορεί να σημαίνει
μια στιγμή που αποπειράθηκε να τρελάνει το χρόνο
αλλά ο χρόνος την κατσάδιασε
κι αυτή επέστρεψε ντροπαλά στη θέση της-
τους συνοδεύουν σε ιπτάμενα νεκροταφεία
βοηθούν στην εφαρμογή των σορών σε ατμοσφαιρικά κοιλώματα
συγχρονίζουν τους οδυρμούς
επιβλέπουν το πέρασμα στο πένθος
καθησυχάζουν, ό,τι θα μπορούσε ακόμη να κλαίει
ανασύροντας μια παράγραφο
από το απόκρυφο εγχειρίδιο του θυμωμένου πατερούλη τους
που λέει ότι ο θάνατος
είναι μια κουταλιά χώμα στον ουρανίσκο
λίγο πριν ν’ αρχίσει να βρέχει παντοτινά
~
από τη συλλογή Μυστικοί άνθρωποι, εκδ. Κύμα, 2019
Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα
Ο Γιώργος Χριστοδουλίδης γεννήθηκε στη Μόσχα το 1968 και μεγάλωσε στη Λάρνακα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας αποφοιτώντας με ΜΑ in Journalism. Για την πρώτη του ποιητική συλλογή, "Ένια", (Εκδόσεις Ατέλεια, Λευκωσία 1996) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη, ενώ για τη δεύτερη, "Ονειτροτριβείο", (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2001) με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Ακολούθησε το "Εγχειρίδιο καλλιεργητή" (Γκοβόστη, Αθήνα 2004), "Το απραγματοποίητο" (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010) και ο "Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης" (Φαρφουλάς, 2013). Τον Φεβρουαριο του 2016 κυκλοφορησε από τις Εκδοσεις Μελάνι, η 6η ποιητική του συλλογή "Πληγείσες περιοχές/Γυμνές Ιστορίες" η οποία το ίδιο έτος μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Michel Volkovitch και κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τον εκδοτικό οίκο Le miel des anges.Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ δημοσιεύτηκαν σε κυπριακά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά. Αναφέρονται ενδεικτικά: Το Καταφύγιο (Αθήνα, 2011), Νέα Ευθύνη (Αθήνα, 2011), Μανδραγόρας (Αθήνα, 2011), Άνευ (Λευκωσία, 2008), Etudes Helleniques/Hellenic Studies (Καναδάς 2007), Παρέμβαση (Κοζάνη, 2005) Νέα Εποχή (Λευκωσία, 2003-04) κ.α. Είναι μέλος του ΔΣ της Ενωσης Λογοτεχνών Κύπρου.
κάποιοι άγγελοι παραβαίνοντας τις εντολές του θεού
να είναι τυπικοί και απόμακροι από τα εγκόσμια
να νίπτουν επιμελώς τας χείρας τους
αγνοώντας ακόμη και τις απειλές του
ότι θα τους κηρύξει έκπτωτους
επισκέπτονται νοσοκομεία, τρελοκομεία
και ορφανοτροφεία
διάφορα ευαγή ιδρύματα
μοιράζουν λουλούδια και λάδια
σε τραυματισμένους και τρελούς στα
λάθος σχεδιασμένα παιδιά
φορούν περιδέραια με αστρικά πουλιά
που αποκομμένα από τη συμπαντική τους φύση
φτεροκοπούν πανικοβλημένα
στους μικρούς λιγδιασμένους λαιμούς τους.
Τέτοιες μέρες, ανυπότακτοι άγγελοι
κρατάνε συντροφιά στους μυστικούς μας ανθρώπους
τους λένε ιστορίες για την υποστελέχωση του τμήματος
αλλά και την έλλειψη ενθουσιασμού ίσως και κατάρτισης
που παρατηρείται στο σώμα των αγγέλων
σε ορισμένους
εκείνους που κάποτε ονειρεύτηκαν ακραίες εμπειρίες
επικολλούν πλαστικά φτερά
κλεμμένα από τα ανταλλακτικά αποθέματα του ουρανού
τους φτερώνουν κανονικά
μέσα σε ασπρογιασμένους τοίχους
οι φτερωτοί χαριεντίζονται.
Μετά
-κι αυτό μπορεί να σημαίνει
μια στιγμή που αποπειράθηκε να τρελάνει το χρόνο
αλλά ο χρόνος την κατσάδιασε
κι αυτή επέστρεψε ντροπαλά στη θέση της-
τους συνοδεύουν σε ιπτάμενα νεκροταφεία
βοηθούν στην εφαρμογή των σορών σε ατμοσφαιρικά κοιλώματα
συγχρονίζουν τους οδυρμούς
επιβλέπουν το πέρασμα στο πένθος
καθησυχάζουν, ό,τι θα μπορούσε ακόμη να κλαίει
ανασύροντας μια παράγραφο
από το απόκρυφο εγχειρίδιο του θυμωμένου πατερούλη τους
που λέει ότι ο θάνατος
είναι μια κουταλιά χώμα στον ουρανίσκο
λίγο πριν ν’ αρχίσει να βρέχει παντοτινά
~
από τη συλλογή Μυστικοί άνθρωποι, εκδ. Κύμα, 2019
Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα
Ο Γιώργος Χριστοδουλίδης γεννήθηκε στη Μόσχα το 1968 και μεγάλωσε στη Λάρνακα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας αποφοιτώντας με ΜΑ in Journalism. Για την πρώτη του ποιητική συλλογή, "Ένια", (Εκδόσεις Ατέλεια, Λευκωσία 1996) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη, ενώ για τη δεύτερη, "Ονειτροτριβείο", (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2001) με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Ακολούθησε το "Εγχειρίδιο καλλιεργητή" (Γκοβόστη, Αθήνα 2004), "Το απραγματοποίητο" (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010) και ο "Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης" (Φαρφουλάς, 2013). Τον Φεβρουαριο του 2016 κυκλοφορησε από τις Εκδοσεις Μελάνι, η 6η ποιητική του συλλογή "Πληγείσες περιοχές/Γυμνές Ιστορίες" η οποία το ίδιο έτος μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Michel Volkovitch και κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τον εκδοτικό οίκο Le miel des anges.Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ δημοσιεύτηκαν σε κυπριακά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά. Αναφέρονται ενδεικτικά: Το Καταφύγιο (Αθήνα, 2011), Νέα Ευθύνη (Αθήνα, 2011), Μανδραγόρας (Αθήνα, 2011), Άνευ (Λευκωσία, 2008), Etudes Helleniques/Hellenic Studies (Καναδάς 2007), Παρέμβαση (Κοζάνη, 2005) Νέα Εποχή (Λευκωσία, 2003-04) κ.α. Είναι μέλος του ΔΣ της Ενωσης Λογοτεχνών Κύπρου.
