Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Δημήτρης Καφετζής, «Εξεγέρσου!»

-Εξεγέρσου-

Κυλάς από πόρτες
σφαγείων-αγορών που παίζονται στα ζάρια.
Κάποιο πρωί με μια απορία στο μέτωπο θα σε βρουν
και η δικαιοσύνη ακόμα θα κατοικεί σε βιβλιοθήκες
ανάμεσα σε λέξεις και σημεία στίξης παγωμένα.

Τίποτα δεν προαναγγέλλει τη νίκη
μόνο μια ήττα απλώνεται μπροστά
ένα κουβάρι ετερόκλητων κραυγών
που γεμίζουν το κενό
της σιγής του θορύβου της πόλης
της ησυχίας των αγρών
του θροΐσματος του ανέμου πάνω στα κύματα.
Δεν έχουν μείνει πουθενά εχέγγυα, μην ψάχνεις.

Είμαστε η εποχή των πολιορκητών
που γεννήθηκαν και ζουν ήδη μέσα στην πόλη
και εμείς πολιορκημένοι μέσα στην Ιστορία
τραγουδάμε για τα τείχη που δεν χτίσαμε
και έτσι δεν προασπίσαμε ποτέ.

Το γυμνό κορμί της συνείδησης
σφαχτάρι μέσα στο συμφέρον χώθηκε
και στην κατάψυξη μετά για ώρα ανάγκης.

Η μοναξιά που κάποτε νομίσαμε πως μας έθρεφε
τώρα έγινε βραχνάς
και δάκρυ παραμόρφωσης.
Ο διπλανός μου είμαι εγώ
μία κατάρρευση ζώσα
και το πρόσωπό μας στον καθρέφτη μία τρύπα
αναβλύζει από τώρα τη σιγή που έπεται.

Κρατήσου από τα όνειρα σφιχτά
τρέξε στο αύριο
κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το καταδικάσει
αυτό το προνόμιο άλλωστε το έχει μόνο η μνήμη.
Άσε τον ήλιο να δώσει μορφή στις γροθιές
το νερό να ποτίσει τη γη
να βλαστίσουν τα χέρια
η αμφισβήτηση να τα θεριέψει.

Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου το πιο ζεστό φιλί
και όρμα
επάνω σε κάθε καταστολή
σε κάθε τοίχο σαν καρφί πέρνα απ’ την άλλη
μια τεράστια αγκαλιά γίνε αντίστασης.
Ο έρωτας είναι η εξέγερση.

Μπες μέσα σε κάθε ιεραρχία και ανατίναξέ τη
γίνε τα εκρηκτικά και η πρώτη φλόγα.
Η ελευθερία είναι μια ουτοπία
θα αξίζε για χάρη της να απελευθερωθείς μια για πάντα.
Βεβαιότητες και εικασίες δεν χωρούν μέσα στα μάτια
κανένας και τίποτα δεν πρόκειται να εγγυηθεί
~
πηγή: Το ποίημα του Δημήτρη Καφετζή, δημοσιεύεται πρώτη φορά στο Περιοδικό Κατιούσα.

Ο Δημήτρης Καφετζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Αττικής. Είναι ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός μηχανικός του Πανεπιστημίου του Leeds και υποψήφιος διδάκτορας μηχανικής, έχει εργαστεί στη βιομηχανία και σε ερευνητικά κέντρα Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου. Γράφει από το 2005. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές του συλλογές «Ροές» από τις εκδόσεις Ιωλκός το 2015 και «Χαραμάδες» από τις εκδόσεις Ηριδανός το 2018. Ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορες ιστοσελίδες.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης