Διαλεχτή Ζευγώλη-Γλέζου, «Βουβοί δρόμοι»

Στην πόλη εδώ δεν έχει μονοπάτια
να καρτεράς να `ρθουν οι αγαπημένοι,
να σου γεμίσουν φως τα δυο σου μάτια.
Μια λαχτάρα την ψυχή μου πλημμυράει γλυκιά ως το μέλι
που ξάγναντο να πάω και ν’ αγναντέψω,
αν έρχεται ο καλός ο κύρης μου απ’ τ’ αμπέλι;
Πού ξάγναντο να πάω να περιμένω
να φανείτε αδερφούλες μου, απ’ τη βρύση
με το κορμί στον πλατύ αιθέρα όλο γραμμένο;
Στην πόλη εδώ βουβοί, τυφλοί `ναι οι δρόμοι κι όλο λύπη,
στην πόλη εδώ δεν έχει μονοπάτια,
να καρτεράς τη μάνα σου, άμα λείπει.
Άγιε παππού μου, εσέ πού να καθίσω
να καρτερέψω αργά τον ερχομό σου
και μες στο μούχρωμα να σε μαντέψω απά στο ζό σου;
και τον καλό τον αδερφό απ’ τα’ αλώνι
κι απ’ το χωράφι, που εζευγάριζε όλη μέρα,
πού να πάμε να τον δούμε, άμα ζυγώνει;
Πού ν’ απλωθεί στα μάτια αντήλιο η παλάμη,
το σύντροφό σου ως πέρα να ζητήσεις
στο λόφο ή στη ραχούλα ή στο ποτάμι;
Και πού να δεις εδώ στα πέρα μονοπάτια
το γαλανό, το ηλιόχαρο παιδάκι, το ακριβό σου,
πού να το ιδείς να σου χαρούν τα μάτια;
Ποιο μονοπάτι εδώ την τρυφερή γιαγιά μπορεί να φέρει,
σκυφτή μέσα στο φως το αποσπερνό,
μ’ ένα κουκί βασιλικό για φύτεμα στο άσαρκο χέρι;
Στην πόλη εδώ βουβοί, τυφλοί `ναι οι δρόμοι.
Πού ξάγναντο να πάω και ν’ αγναντέψω
γιατί δεν ήρθαν οι καλοί μου ακόμη;
πηγή

Η Διαλεχτή Ζευγώλη γεννήθηκε το 1907 στην Απείρανθο της Νάξου, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια της. Από τη νεαρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και το 1933 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα, όπου τέλειωσε τα γυμνάσιο και σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1924 ως Ανθή Απειρανθίτη με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό Νιάτα της Σύρου και στην εφημερίδα της Νάξου Νέα Παροναξία. Ως εναρκτήριος σταθμός στην ποιητική της δημιουργία θεωρείται η συνεργασία της με το περιοδικό του Ηρακλείου Νεοελληνικά Γράμματα το 1927. Το 1931 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της, που είχε τίτλο Τραγούδια της μοναξιάς, την οποία προλόγισε ο Κωστής Παλαμάς. Συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας (Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Πειραϊκά Γράμματα, Μακεδονικές Ημέρες, Κυκλάδες, Ο Αιώνας μας κ.α.) και παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση λαογραφικού υλικού της γενέτειράς της. Το 1944 παντρεύτηκε τον δικηγόρο και ποιητή Πέτρο Γλέζο. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1971 για τη συλλογή Τα δύο φεγγάρια), το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (1984 για τη συλλογή Φθινοπωρινό Φως) και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1969 για τη μελέτη της Παροιμίες από την Απείρανθο της Νάξου). Πέθανε το 1996 στην Αθήνα.
Τίτλοι βιβλίων (ποίηση): Τραγούδια της μοναξιάς (1931). Ο κύκλος της αγάπης. (1964). Ο κύκλος των πικρών ωρών (1964). Τα δύο φεγγάρια (1970). Φθινοπωρινό φως (1984). Η αγέρινη κλωστή (1993). πηγή