Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, «Προσευχή (666)»

Θε μου. Στο σκοτάδι αυτό που ρουφάει τις επιθυμίες.
Σε φωνάζω. Αυτουργέ. Εγκληματία.

Κάτω απ’ τα σεντόνια. Μιαν αιμάτινη γραμμή.
Τρέχει. Φυγάς. Με σταγόνες κόκκινες. Ολόγιομες. Να
στάζουν. Από τα νύχια που μπήγω στην πλάτη Του.
Σκαλίζοντας. Ανασκαφές ερώτων. Παρελθόντων.
Ψεμάτων. Παρόντων. Εν εξελίξει. Σεναρίων. Και
μουντζουρωμένων επιθανάτιων εξομολογήσεων. Στα
χέρια σου. Στο μαχαίρι σου. Στη λάμα που σχίζει
στα δύο. Τη σάρκα. Την ενοχή. Την προσποίηση.
Την επουράνια νουθεσία σου.

Θε μου. Παντοκράτορα. Μονομανή.

Φοράω κι απόψε το αστέρι στο μέτωπό μου. Ο
σημαδεμένος σου. Ο ανυπότακτος. Ο αδαής περί
των γεγραμμένων επάνω εις το όρος Σινά. Εντολών.
Πιστώσεων. Με τον τοκογλύφο φόβο τσιράκι στα ιερά
σφαγεία σου. Εξαγοράζεις. Πουλάς. Νταβατζιλίκι.
Ενώπιον ευθυμούσης στρατοκρατίας.

Θε μου. Στο αλισβερίσι σου αυτό.

Άσε με κουφάρι σηπόμενο. Τροφή για ποιήματα.
Καταραμένων. Αυτοκαταστροφικών. Οδοιπόρων.
Ποιητών. Ή κάνε με δέντρο. Σε κάποιο μακρινό
βουνό. Που χέρι ανθρώπου να μην μπορεί να μ’
αγγίζει. Μήτε και το δικό σου. Χέρι-Νυστέρι.

Θε μου. Μέσα στη σιωπή.

Ζωγραφίζω για σένα ετούτη την ύστατη προσευχή.
Σαν δώρο. Βασιλικό. Που κοστίζει όλο το αίμα που
χύθηκε στο όνομά σου. Στη δικαιοσύνη σου. Στην
παντοτινή απουσία σου.

Θε μου. Εχθρέ μου.

Μήπως εάν μας αγάπαγες λιγότερο. Η βρώση και
η πόση σου. Εξασφάλιζε στο ανθρώπινο γένος. Τον
αιώνιο Έρωτα;

Αυτά.
~
από τη συλλογή Εγώ το Χάος, εκδ. Καμβάς, 2019
πηγή

Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1989. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση. Τίτλοι βιβλίων: Βαβέλ (εκδόσεις Anima, 2017). Εγώ το Χάος (εκδόσεις Καμβάς, 2019). Ακήρυχτος πόλεμος (εκδόσεις Δρόμων, 2021). Μισοφαγωμένο Μπισκότο (θεατρικό έργο=> play-ground.gr), ενώ συμμετείχε και στο συλλογικό έργο Γιατί με αφορά η τέχνη (εκδ. ἡδυέπεια, 2020).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης