Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κυριάκος Δοσαράς, «Άπνοια»

Κάθε που απομακρύνεσαι
ασφυκτιώ μέσα στο όνειρο
που μας ορίστηκε.
Θα γυρίσεις;
Θα ξεμακρύνεις κι άλλο;

Ορίζω στο αχανές του χρόνου σημεία συνάντησης
με προκαθορισμένη ώρα, ημέρα και τόπο.
Μια σταγόνα απρόσμενης βροχής
δρόσισε μόλις το τσακισμένο μου μέτωπο.

Στις χούφτες μου λιγοστοί σπόροι ελπίδας
για μια συνάντηση που συνεχώς αναβάλλεται
και στα ρουθούνια μου εκείνη η μυρουδιά
που έχουν τα καινούργια βιβλία
πριν εξαφανιστούμε για πάντα
ανάμεσα στις απόρευτες σελίδες τους.
Σαν την ίδια την ζωή ένα πράμα.

Πεινώ και διψώ το στήθος σου
κι εκείνο το πήγαινε έλα στον λευκό σου λαιμό
σαν μια αέναη ερωτική κραυγή και διαμαρτυρία
απέναντι στην ύπουλη θάλασσα του Ιούλη
που τόλμησε να σ ‘ αγγίξει
χωρίς καν να με ρωτήσει.

Ετούτο το καλοκαίρι σφυρίζει ματαίωση.

Κοιτώ τους λεπτούς επίχρυσους δείκτες
του παλαιού μου ρολογιού
αλλά κι εκείνοι μετρούν αντίστροφα πια τον χρόνο.

Σαν να μου μηνύουν θες διακριτικά
πως το τέλος κρυβόταν εξαρχής στο ξεκίνημα.
πηγή

Ο Κυριάκος Δοσαράς γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Τα παιδικά και νεανικά του χρόνια, τα πέρασε στο Καλαμάκι Κορινθίας. Για μια δεκαετία περίπου (1989-1999) εργάστηκε σαν μουσικός παραγωγός, σε όλους τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της Κορίνθου. Από την εφηβική του ηλικία άρχισε δειλά δειλά να γράφει τους πρώτους στίχους. Η πρώτη του συγγραφική απόπειρα, πήρε σάρκα και οστά τον Οκτώβριο του 2007, όταν εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα ‘’Ο παππούς μου ο Δημήτρης’’ από τις εκδόσεις Πολύφεγγος. Δυο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2009, θα δει το φως, το δεύτερο βιβλίο του και πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο ‘’Άμπελος’’ και πάλι από τις εκδόσεις Πολύφεγγος. Τον Ιούνιο του 2016, θα κυκλοφορήσει το τρίτο του βιβλίο και δεύτερη ποιητική του συλλογή με τον τίτλο ‘’Φως Χριστού’’ και αυτή από τις εκδόσεις Πολύφεγγος. Τον Μάρτιο του έτους 2018 –κατεξοχήν μήνας αφιερωμένος στη ποίηση- θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, το τέταρτό του βιβλίο και η τρίτη κατά σειρά ποιητική του συλλογή, με τον τίτλο ‘’Αποκαθήλωση’’. Το 2020 κυκλοφορεί την ποιητική συλλογή «Υψιπέτης Έρως» από τις εκδόσεις Νεκτάριος Δ. Παναγόπουλος. Είναι ενεργό μέλος της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης