Χάρης Γαρουνιάτης, «Ένα συνηθισμένο βράδυ»

 η μέρα ήταν ζεστή. Βγήκε για το βραδινό της μπάνιο
τη συνηθισμένη ώρα, κατά το σούρουπο.
Είχε ήδη κολυμπήσει αρκετά όταν κουράστηκε ή βαρέθηκε
& έτσι έμεινε ύπτια & ακίνητη στο νερό
με τα χέρια & τα πόδια ανοιχτά
αδιάφορη για την ακτή που φλεγόταν.
Θα πρέπει να έμεινε για ώρα εκεί, σκεπτόμενη
τη θάλασσα & το ρευστό της σύμπαν
δηλαδή τίποτε. Αν δεν είχε τόσο αφαιρεθεί
ίσως & να ‘χε αντιληφθεί ότι στο μεταξύ
ήπια ρεύματα την έδιναν το ένα στο άλλο
χέρι με χέρι. Όταν εντέλει το αντιλήφθηκε
είχε ήδη αρχίσει να βυθίζεται, αργά στην αρχή, ύστερα
όλο & πιο γρήγορα, & δε συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί
παρά όταν έφτασε στο βυθό. Τότε σε είδε.
Ήσουν στα σύνορα τ’ ουρανού & της αβύσσου
ανάμεσα σε δύο κόσμους, αν & ανεπιθύμητος σε όλους.
Θέλαμε να σε φωνάξουμε αλλά δεν ξέραμε πώς
θέλαμε να σου μιλήσουμε αλλά δεν ξέραμε τι
& εκείνη δεν μπορούσε καν να σ’ ακούσει —
μόνο κοίταζε τα πόδια σου στην επιφάνεια:
μικρά & φρόνιμα, σαν δυο κοιμώμενα σκαθάρια.
Θέλει να γνωρίζεις ότι επιθυμία της είναι να παραμείνει
εκεί για πάντα, ένα κρουαζιερόπλοιο βυθισμένο
που θ’ ανακαλύπτει εσαεί το ναυάγιο του εαυτού του∙
αρκετά πνιγμένη αλλά & όσο χρειάζεται ζωντανή
ώστε να θυμάται πόσο πολύ θα ήθελε να σε είχε ακούσει

~

από τη συλλογή Ροσινιόλ, εκδ. Αντίποδες, 2019
πηγή

Ο Χάρης Γαρουνιάτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Ποιήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά. Από τις εκδόσεις Αντίποδες κυκλοφορεί η πρώτη του ποιητική συλλογή, Ροσινιόλ (2019).

 

 ΕΔΩ ο ποιητής απαγγέλει το ποίημα "Ψίθυροι ενός επαναλαμβανομένου εφιάλτη" από τη συλλογή
Η ιστοσελίδα του ποιητή-μεταφραστή