Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Νίκος Γρηγοριάδης, «Kαι γεννηθήκαμε..»

Kαι γεννηθήκαμε πολλές φορές
κι έκθαμβοι ακούγαμε το νέο ανάβλυσμα της ψυχής
που ντύθηκε το φωτεινό χιτώνα
να προστατεύσει απ' το κακό
και να ζεστάνει το δρόμο της Aρετής.
Kαι λύθηκαν μεμιάς τα σκιώδη αινίγματα
κι άνοιξε η μελωδούσα πύλη του καιρού
στο διφρήλατο ρόδο.

Ήρθαν χέρι με χέρι
τα πρώτα εύγε και τα χαμόγελα
―ρόδινη αυγή των κοριτσιών της γειτονιάς.
Φιλιώθηκε η ανάγκη με τη σεμνότητα
και τα όνειρα πορφύρωσαν τις αναζητήσεις.
Ύψωσε φωτολαμπείς πυρσούς
ο ουρανίδης λογισμός
κι οι παρθένες μήτρες ανύψωσαν
των εφήβων το αγέρωχο κάλλος.
~
από τη συλλογή Τα μέτρα και τα σταθμά (1983)
πηγή

Ο Νίκος Γρηγοριάδης (1931–2012) ήταν Έλληνας ποιητής. Ήταν γνωστός και με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν. Γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή Κιλκίς, και σπούδασε στη φιλοσφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία ιδιωτικής, αρχικά, και δημόσιας, έπειτα, εκπαίδευσης. Αργότερα την περίοδο από το 1983 έως το 1993 υπήρξε και σχολικός σύμβουλος, ενώ συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) για τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της λογοτεχνίας, της νεοελληνικής γλώσσας και του συντακτικού της νεοελληνικής γλώσσας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Ασχολήθηκε τόσο με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων όσο και με την ποίηση. Το έργο του συγκαταλέγεται στη β΄ μεταπολεμική γενιά, ενώ χαρακτηρίζεται για το λιτό του ύφος που θυμίζει καθημερινό λόγο. Ένα μέρος των διδακτικών βιβλίων του βγήκε από τις Εκδόσεις Κώδικας, στις οποίες ήταν συνυπεύθυνος. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Τίτλοι βιβλίων:  Το βάθος της ληκύθου (1963). Δειγματοληψία Α (1981). Ο κήπος και η πύλη (1982). Τα μέτρα και τα σταθμά (1983). Η απουσία και ο λόγος (1985). Ίσκιοι (1987). Το αθέατο μέσα μας (1988). Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής (1988). Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι (1992). Μαύρες ακτές (1994). Δειγματοληψία Β (1996). Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Ανάβαση (2002). Και στρεβλές ρίμες (2006). Ποιήματα [1963 - 2005], συγκεντρωτική έκδοση (2007)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης