Το βυσσινί πουκάμισο μια νύχτα θα φορέσω
κι ένα μικρό θαλασσινό κοχύλι στο λαιμό
το πολυκαιρισμένο μου μαντίλι άστρο θα δέσω
πριν το φιλί στα χείλη σου, μού δείξει τον γκρεμό.
Μια δακρυσμένη προσευχή, να σβήσουνε τα φώτα,
συλλαβιστά ακούγονται οι λέξεις στην αρχή,
την άβυσσο τής σκέψης μου κάλεσες όπως πρώτα
ν’ ανάψουν τα σκοτάδια σου, να φέγγει η ψυχή.
Ποια προσδοκία, ποιο δέξιμο, αγκάλιασμα του πόνου
ποιο ραγισμένο κρύσταλλο ξεγέλασμα του νου,
απλώνεις τριαντάφυλλα τής Μοίρας και του χρόνου
μενεξελί παράπονο στη δύση τ’ ουρανού.
Να περπατάς με τα βουνά, να λιώνεις με την πάχνη
κρύο νερό στις χούφτες μου και πάλι να διψώ
στον ήλιο αντίκρυ σύννεφο, στη θάλασσα αλισάχνη
και σ’ άγγιγμα αφανέρωτο μια άλλη Καλυψώ.
Δικός μου ο τόπος κι ο καιρός, ας σβήσουνε τα φώτα
οι ανάσες όταν σμίγουνε ανάβουν τα σκοτάδια
να μη ρωτήσεις την καρδιά για την καινούρια ρότα
ανθίσανε τα γιασεμιά απ’ τής αυγής τα χάδια.
Σ’ ένα γεφύρι τοξωτό αψέντι και μαχαίρι
μήλο και μέλι σου κρατώ, άσωτη στη σιωπή
γράφω την αμαρτία μου με το δικό σου χέρι
γητειά στο φεγγαρόφωτο, γυμνή χωρίς ντροπή.
Αν γίνεις ποταμός πλατύς, θα σβήσουνε τα φώτα
να γίνω ιτιά, να μου μιλούν τις νύχτες τα πουλιά
ν’ αγιάσει το θολό νερό με τ’ αηδονιού μια νότα,
ν’ ανάψω τα σκοτάδια μου να κάψω τα παλιά.
Για το BOOK TOUR, Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου).
Αύριο, εν ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα 8 Ιανουαρίου 2019
κι ένα μικρό θαλασσινό κοχύλι στο λαιμό
το πολυκαιρισμένο μου μαντίλι άστρο θα δέσω
πριν το φιλί στα χείλη σου, μού δείξει τον γκρεμό.
Μια δακρυσμένη προσευχή, να σβήσουνε τα φώτα,
συλλαβιστά ακούγονται οι λέξεις στην αρχή,
την άβυσσο τής σκέψης μου κάλεσες όπως πρώτα
ν’ ανάψουν τα σκοτάδια σου, να φέγγει η ψυχή.
Ποια προσδοκία, ποιο δέξιμο, αγκάλιασμα του πόνου
ποιο ραγισμένο κρύσταλλο ξεγέλασμα του νου,
απλώνεις τριαντάφυλλα τής Μοίρας και του χρόνου
μενεξελί παράπονο στη δύση τ’ ουρανού.
Να περπατάς με τα βουνά, να λιώνεις με την πάχνη
κρύο νερό στις χούφτες μου και πάλι να διψώ
στον ήλιο αντίκρυ σύννεφο, στη θάλασσα αλισάχνη
και σ’ άγγιγμα αφανέρωτο μια άλλη Καλυψώ.
Δικός μου ο τόπος κι ο καιρός, ας σβήσουνε τα φώτα
οι ανάσες όταν σμίγουνε ανάβουν τα σκοτάδια
να μη ρωτήσεις την καρδιά για την καινούρια ρότα
ανθίσανε τα γιασεμιά απ’ τής αυγής τα χάδια.
Σ’ ένα γεφύρι τοξωτό αψέντι και μαχαίρι
μήλο και μέλι σου κρατώ, άσωτη στη σιωπή
γράφω την αμαρτία μου με το δικό σου χέρι
γητειά στο φεγγαρόφωτο, γυμνή χωρίς ντροπή.
Αν γίνεις ποταμός πλατύς, θα σβήσουνε τα φώτα
να γίνω ιτιά, να μου μιλούν τις νύχτες τα πουλιά
ν’ αγιάσει το θολό νερό με τ’ αηδονιού μια νότα,
ν’ ανάψω τα σκοτάδια μου να κάψω τα παλιά.
Για το BOOK TOUR, Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου).
Αύριο, εν ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα 8 Ιανουαρίου 2019
~
πηγή
Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου): «Γεννήθηκα στην Κρήτη το 1962. Στο Τζερμιάδων μεγάλωσα, εκεί έμαθα και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινα δασκάλα όπως ονειρευόμουν. Με κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζω στην Κέρκυρα. Πιστεύω στην αγάπη. Με γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και οι ξεφτισμένες δαντέλες του παλιού καιρού. Καινούρια ανάγνωση πάντα η βροχή. Όχημα μαγείας οι λέξεις. Δεν αναρωτιέμαι πια γιατί γράφω. Όπως αναπνέω, μιλάω, ονειρεύομαι, συμφιλιώνομαι με τη ζωή και τον θάνατο, έτσι και η ανάγκη μου να γράφω. Ακουμπώ στο παρελθόν, όμως η λέξη που με καθορίζει είναι το «Αύριο». Με το μολύβι του έρωτα σπασμένο στο χέρι και την προοπτική του ονείρου στ` ανοικτά της ψυχής, αύριο, ακριβή η άνθηση της άνοιξης μέσα στην αλήθεια του φθινοπώρου.Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί από τον Γιάννη Νικολάου, τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργη Κοντογιάννη και τον Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη.»
Τίτλοι βιβλίων: Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, αφήγημα και ποιητικός λόγος, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2020. Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2020. Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2019. Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2018. Οι άλλες ν' απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2018. Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2017. Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι 2015. Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996.
πηγή
Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου): «Γεννήθηκα στην Κρήτη το 1962. Στο Τζερμιάδων μεγάλωσα, εκεί έμαθα και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινα δασκάλα όπως ονειρευόμουν. Με κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζω στην Κέρκυρα. Πιστεύω στην αγάπη. Με γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και οι ξεφτισμένες δαντέλες του παλιού καιρού. Καινούρια ανάγνωση πάντα η βροχή. Όχημα μαγείας οι λέξεις. Δεν αναρωτιέμαι πια γιατί γράφω. Όπως αναπνέω, μιλάω, ονειρεύομαι, συμφιλιώνομαι με τη ζωή και τον θάνατο, έτσι και η ανάγκη μου να γράφω. Ακουμπώ στο παρελθόν, όμως η λέξη που με καθορίζει είναι το «Αύριο». Με το μολύβι του έρωτα σπασμένο στο χέρι και την προοπτική του ονείρου στ` ανοικτά της ψυχής, αύριο, ακριβή η άνθηση της άνοιξης μέσα στην αλήθεια του φθινοπώρου.Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί από τον Γιάννη Νικολάου, τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργη Κοντογιάννη και τον Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη.»
Τίτλοι βιβλίων: Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, αφήγημα και ποιητικός λόγος, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2020. Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2020. Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2019. Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2018. Οι άλλες ν' απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2018. Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, 2017. Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι 2015. Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996.
