Γεννήθηκα εκατόν οκτώ ετών.
Δεν ήθελα ποτέ να σκίσω τα ρούχα μου
να ζωστώ αλυσίδες, να ουρλιάξω στους μεγάλους
ότι δεν καταλαβαίνουν.
Δεν πέρασα ποτέ μου εφηβεία.
Ενηλικιώθηκα όταν έθαψα τους γονείς μου
όταν αγκαλιάστηκα με το θάνατο
Δεν ήθελα ποτέ να σκίσω τα ρούχα μου
να ζωστώ αλυσίδες, να ουρλιάξω στους μεγάλους
ότι δεν καταλαβαίνουν.
Δεν πέρασα ποτέ μου εφηβεία.
Ενηλικιώθηκα όταν έθαψα τους γονείς μου
όταν αγκαλιάστηκα με το θάνατο
τα κατάλαβα όλα.
Άρχισα να ευχαριστώ το Θεό
όταν κατάλαβα πως δεν υπάρχει.
Πριν μόνο του ζητούσα.
Δώσε μου εκείνο, δώσε μου τ’ άλλο
σα να πρέπει να εισπράξω τα χρωστούμενα.
Τώρα ξέρω ποιος χρωστάει και ποιος
δεν πληρώνει ποτέ.
Τα συμπεράσματά μου έχουν γίνει επιφωνήματα
και εκφράσεις πικρίας.
Μ’ ένα δαγκωμένο σκόρδο κάτω από τη γλώσσα μου
το μίσχο πιπιλίζω ενός τριανταφύλλου.
Άραγε θα ξημερώσει αύριο
ή με το πρώτο φως θα αποκοιμηθούμε;
όταν κατάλαβα πως δεν υπάρχει.
Πριν μόνο του ζητούσα.
Δώσε μου εκείνο, δώσε μου τ’ άλλο
σα να πρέπει να εισπράξω τα χρωστούμενα.
Τώρα ξέρω ποιος χρωστάει και ποιος
δεν πληρώνει ποτέ.
Τα συμπεράσματά μου έχουν γίνει επιφωνήματα
και εκφράσεις πικρίας.
Μ’ ένα δαγκωμένο σκόρδο κάτω από τη γλώσσα μου
το μίσχο πιπιλίζω ενός τριανταφύλλου.
Άραγε θα ξημερώσει αύριο
ή με το πρώτο φως θα αποκοιμηθούμε;
O Δημήτριος Γ. Μουζάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Κατάγεται από την Άνδρο. Σπούδασε Βιολογία και Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Πατρών, από το οποίο έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Οικολογία-Διαχείριση και Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Τίτλοι βιβλίων: Η Αδελφότητα της Θλίψης (Δωδώνη, 2006). Υδροβάτης (Δωδώνη, 2007). Αυτάρεσκη Σιωπή (Ενδυμίων, 2009). Βρουξιστής (Σιδόντας, 2011). Βαβυλώνα (Ποιήματα Των Φίλων, 2013)