Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Μαριάννα Πλιάκου, «Το νησί που μένω»

Το νησί που μένω
είναι στη μέση του πουθενά.
Ο ουρανός του,
τετράδιο μιλιμετρέ,
ευθείες αεροπλάνων που διασταυρώνονται.
Ουρανός – Σημείο-Χ.
Και Γη-Χ.
Αποδημητικά πουλιά σταματούν εδώ,
πριν συνεχίσουν
για άλλα γεωγραφικά πλάτη.
Το ίδιο και εμείς.

Νησί καταφύγιο,
ανάμεσα
σε τούτο και εκείνο,
στο σημείο Χ
που μπασταρδεύονται οι πορείες μας
και ομοιοκαταληκτούμε.
~

Η Μαριάννα Πλιάκου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1976. Σπούδασε Ιστορία και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Α.Π.Θ., και Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Ζει κι εργάζεται στο Guesnsey. Ποιήματά της βρίσκονται σε λογοτεχνικά ιστολόγια, στα ελληνικά και τα αγγλικά, ενώ κάποια έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά κι ανθολογίες στο Guernsey και τη Μεγάλη Βρετανία. Τίτλοι βιβλίων: 1) Σιωπή, εκδ. Πολύτροπον, 2015. 2) 2017, εκδ. Κύφαντα, 2019. 3) Χ, εκδ. Βακχικόν, 2021

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης