Γιώργος Μπλάνας, «Ο γκρεμός»

Του λέει το κύμα: Θα σε πάρω στον βυθό μου·
κι αυτός ανοίγει το πανί
και λέει: Δεν έχω φοβηθεί
άλλον ποτέ από τον ίδιο τον εαυτό μου!

Του λέει η γη: Δεν θα σου δώσω τον καρπό μου·
κι αυτός αρπάζει το υνί
και λέει: Δεν έχω φοβηθεί
άλλον ποτέ από το ίδιο το μυαλό μου!

Του λέει η φωτιά: Δεν θα σου δώσω την καρδιά μου·
κι αυτός φουρνίζει το ψωμί
και λέει: Δεν έχω φοβηθεί
άλλον ποτέ από τα ίδια τα όνειρά μου!

Του λέει ο κόσμος: Θα χαθείς στην άβυσσό μου!
κι αυτός αρπάζει ένα κλαδί
και λέει: Δεν έχω φοβηθεί
άλλον ποτέ από τον ίδιο τον γκρεμό μου!
~
από τη συλλογή Ο κότσυφας του σύμπαντος και άλλα λυρικά πτηνά, εκδ. Bibliotheque, 2021
πηγή

 

Ο Γιώργος Μπλάνας γεννήθηκε στο Αιγάλεω Αττικής το 1959. Σπούδασε ηλεκτροτεχνία και βιβλιοθηκονομία. Εργάστηκε ως ταχυδρόμος, βιβλιοθηκάριος, βιβλιοϋπάλληλος και κειμενογράφος στη διαφήμιση. Συνεργάστηκε με πολλά πολιτικά και λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία ποίησης: Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή (1987). Η αναπόφευκτη ανθηρότητά σου (1990). Νύχτα (1991). Παράφορο! (1997). Άννα (1998). Η απάντησή του (2000). Επεισόδιο (2002).  Τα ποιήματα του προηγούμενου αιώνα (-επανέκδοση των τεσσάρων πρώτων συλλογών, 2004). Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη (2010). Στασιωτικά [1-50] (2011). Τερατούργημα (2017). Για τη μετάφραση του αρχαίου δράματος (2020). Συμπαιγνία (2020). Ο κότσυφας του σύμπαντος και άλλα λυρικά πτηνά (2021), καθώς και μεταφράσεις σύγχρονων και παλαιότερων αμερικανών και άγγλων πεζογράφων και ποιητών (Λώρενς Φερλινγκέττι, Τσαρλς Μπουκόβσκι, Ουίλλιαμ Μπλέηκ, Ντύλαν Τόμας, Βασίλι Γκρόσμαν κ.α.), ελλήνων κλασικών και ποιητών της τέχνης του χαϊκού. Το 2015, έλαβε το κρατικό βραβείο μετάφρασης ξένης λογοτεχνίας για την μετάφρασή για το έργο "Ζωή και Πεπρωμένο" του Βασίλι Γκρόσμαν ενώ παλαιότερα έχει τιμηθεί με το βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω" για την ποιητική συλλογή του "Στασιωτικά [1-50]" καθώς και με τον έπαινο "Κάρολος Κουν" για τη μετάφραση της τραγωδίας του Ευριπίδη "Ηρακλής Μαινόμενος". Μεταφράσεις του έχουν χρησιμοποιηθεί σε τραγωδίες στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.