Αντώνης Φωστιέρης, «Η παραβολή της παραβολής»

Από την πρώτη κιόλας μέρα μου καρφώθηκε:
Απόλυτη παραβολή
Στο βάζο
Η τουλίπα.
Πρωί πρωί ανοίγοντας τα πέταλά της όλα
Κι ως το σούρουπο
Που μ’ απαλές κινήσεις τα μαζεύει
Κλείνεται
Σιγά σιγά στον εαυτό της
Γίνεται
Ξανά μπουμπούκι.
Την άλλη την παράλλη
Τα ίδια:
Ώριμο άνθος ανοιγμένο
Κι έπειτα
Κοντά στο σούρουπο ξανά
Μπουμπούκι.
Μια εύληπτη παραβολή ένα κήρυγμα
Ισόβιας ανανέωσης αιώνιας ήβης
Μέσα στο βάζο η τουλίπα. Μάλιστα.
 
Την πέμπτη έκτη μέρα
Σαν να υπέθεσα
Μικρά σημάδια κόπωσης στο άνοιξε κλείσε
Κάτι λεπτές ρυτίδες αφυδάτωσης –
Τίποτα πάντως ευκρινώς
Ανησυχητικό.
Γι’ αυτό μου ήρθε ξαφνικό
Καθώς την έβδομη
Ούτε λουλούδι ούτε μπουμπούκι
Αλλά τα πέταλα
Ριγμένα ξέπνοα στο τραπέζι.
 
Πάει λοιπόν το καημένο το λουλούδι
Πάει το κήρυγμα
Πάει μαζί του ολόκληρη παραβολή.
 
Α όχι, αυτή τη νέα παραβολή
Θα την κρατήσω.
~
πηγή

Ο Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Κατάγεται από την Αμοργό. Φοίτησε στο Μαράσλειο Πρότυπο Δημοτικό Σχολείο και στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Αποφοίτησε με άριστα από το Λύκειο (1971) και πέτυχε πρώτος στις εισαγωγικές (Πανελλήνιες) εξετάσεις της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοιτά με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Το 1976 παίρνει το πτυχίο του με άριστα και συνεχίζει με μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας Δικαίου στο Παρίσι (Πανεπιστήμιο του Παρισιού) με υποτροφία του γαλλικού κράτους (1976-1980). Η ποίησή του έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Από το 1974 ως το 1976 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό "Η Νέα Ποίηση". Ποίησή του περιέχεται στα "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" της Γ΄Λυκείου, έχει μελοποιηθεί από τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Θανάση Νικόπουλο και έχει περιληφθεί σε πολλές ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη (1993), με το Βραβείο Βρεττάκου του Δήμου Αθηναίων (1998), με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω (2004) και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (2004). H Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το 2010, για το σύνολο του έργου του, το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Ποιητικές συλλογές: 1971: Το Μεγάλο Ταξίδι. 1973: Εσωτερικοί χώροι ή Τα είκοσι. 1977: Ποίηση μες στην Ποίηση. 1977: Σκοτεινός Έρωτας. 1981: Ο διάβολος τραγούδησε σωστά.  1987: Το θα και το να του θανάτου.  1996: Η σκέψη ανήκει στο πένθος. 2003: Πολύτιμη Λήθη. 2007: Ο ήχος του σφυγμού (συλλεκτική έκδοση με πρωτότυπα χαρακτικά του Αλέκου Φασιανού, 2007).  2008: Ποίηση 1970-2005 (συγκεντρωτική έκδοση όλων των ποιημάτων. 2013: Τοπία του Τίποτα.  2019: Ζωγραφική Συνομιλία με την Ποίηση. 2020: Θάνατος ο Δεύτερος. 2021: Landscapes of nothing Τοπία του τίποτα.