Γιώργος Χρονάς, «Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε»

Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε
Πριν από τη δύση του ήλιου
Στο δάσος με τις άδειες κονσέρβες
Γιατί οι επιθυμίες μας είναι πλοία
Που θ’ αράξουν μια νύχτα τού χειμώνα
Απέναντι στη Σαλαμίνα ενώ εμείς
Θα ζητάμε τις νυχτερινές βάρδιες
Της Βηρυτού, της Όστιας

Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε
Πριν από τη δύση του ήλιου
Στο δάσος με τις πεταμένες καπότες
Γιατί οι επιθυμίες μας είναι ταβέρνες πρόστυχες
Στο Πέραμα
Που τις νύχτες διαιωνίζουν το είδος με ζεϊμπέκικο
Ενώ εμείς ναύτες σιωπηλοί και δυνατοί
Της θάλασσας παιδιά και του έρωτα
Κατεβαίνουμε αργά τα σκαλιά του πλοίου

Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Οι υπόνομοι των νεκρών επιθυμιών
Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης
Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Η μάνα σου, η μάνα μου στα μαύρα
Στις μέσα κάμαρες εκεί που οι χαμένοι
Παίζουν στην πρέφα και στο τάβλι
Για ένα τσιγάρο
Για έναν καφέ
Τις νεκρές επιθυμίες τους

Εγώ διαλύομαι
Εγώ τεμαχίζομαι
Και συ με καλείς με πρόσκληση
Ανάμεσα σε επισήμους
Να παρακολουθήσω από την εξέδρα
Την κηδεία μου
Το δείπνο
Με τα μέλη τα διάσπαρτα του σώματός μου

Όχι προτιμώ να μην πάω στο δάσος
Με τις άδειες κονσέρβες
Όχι δε θα πάω στο δάσος
Με τις πεταμένες καπότες
Θα μείνω στις μέσα κάμαρες
Εκεί που αδιάκοπα περνούν
Οι υπόνομοι
Οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης
Η μάνα σου, η μάνα μου στα μαύρα
Όχι δε θα πάω στο δάσος

Μπορείς λοιπόν
Απόψε να βγεις με τους Εβραίους της Νέας Υόρκης.

~
από το βιβλίο Τα ποιήματα 1973-2008, εκδ. Οδός Πανός, 2008

(Ενότητα Οι Εβραίοι της Νέας Υόρκης)
πηγή

Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε, τον Οκτώβριο του 1948, στον Πειραιά. Από το 1973, που εμφανίστηκε στα γράμματα, έχει εκδώσει είκοσι δύο (22) βιβλία με ποιήματα, πεζά, θέατρο. Κάνει ραδιόφωνο στο Τρίτο Πρόγραμμα. Και παλαιότερα στο Δεύτερο και Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ποιήματά του και πεζά έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εκατόν είκοσι (120) τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες (Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Μαρκόπουλος, Δήμος Μούτσης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Τρανουδάκης, Γιώργος Ανδρέου, Τάσος Καρακατσάνης, Λένα Πλάτωνος κ.ά.). Εκδίδει, από τον Φεβρουάριο του 1981, το περιοδικό "Οδός Πανός", τις ομώνυμες εκδόσεις, καθώς και τις "Εκδόσεις Σιγαρέτα". Ήταν υπεύθυνος του ενθέτου "Βιβλιοθήκη-Καταφύγιο θηραμάτων", της "Ελευθεροτυπίας" κάθε Σάββατο (2009-2011). Πήρε το 2011 το Βραβείο Καβάφη. Τιμήθηκε από τον Δήμο Πειραιά, για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα, τo 2013. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι συγγραφέας των ακόλουθων έργων – ποίηση, θέατρο, πεζά: Βιβλίο 1 (1973). Οι Λάμπες (1974). Τα Μαύρα Τακούνια (1979). Τα Αρχαία Βρέφη (ένα τόμο που περιλαμβάνει τις τρεις προηγούμενες συλλογές στην οριστική τους μορφή), (1980). Ελληνορωμαϊκή Πάλη (1981). Τελετές Μοτοσυκλέτας (1981). Καίτη Γκρέϋ: Αυτή Είναι η Ζωή μου (1983). Ο Αναιδής Θρίαμβος (1984, 2018). Το Όνομά μου Είναι Τζαίημς Ντην (1987). Ψεύτικες Βλεφαρίδες (1987). Η Γυναίκα της Πάτρας (1989). Φωτογραφίες Πορσελάνης (1992). Κίτρινη Όχθη Α΄ (1993). Κατάστημα Νεωτερισμών (1997). 99 Poems – 99.. Ποιήματα. Εισαγωγή - Μετάφραση Γιάννης Γκούμας (1999). Χάρτινη Εξέδρα (2001). Κίτρινη όχθη, Β΄ (2001). Μια Συνομιλία με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (2003). Μια στιγμή Πιερ Πάολο Παζολίνι (2004, 2016). Τα κοκόρια της οδού Αισχύλου (2005). Το μονόπρακτο Σεβάς Χανούμ (2007). Tα ποιήματα, 1973-2008 (2008). Σάββατο (2011). Τρεις γυναίκες και ο Ποιητής, (2015). Προσωρινή μέθη (2016). Το Πέραμα και άλλα τραγούδια (2018). Εμείς κορίτσια δεκατριώ δεκατεσσάρω χρόνων (2019). Ξενοδοχείο Βαλκάνια (2020). (Όλα κυκλοφορούν στις Εκδόσεις Οδός Πανός.)