Δε νομίζω να φωτογραφηθήκαμε ποτέ μαζί
Μόνο τώρα θυμάμαι
Μια μέρα βγαίνοντας από το σινεμά
Είδαμε το σχήμα μας στον καθρέφτη
ενός εμπορικού καταστήματος — πουλούσε έπιπλα φορμάικας
τραπέζια, φτηνά κάδρα νομίζω, και συ κούμπωσες βιαστικά
το πουκάμισο γύρω στο λαιμό σου σα να πήγες σε χαμάμ
οδός Ζήνωνος, οδός Επίκουρου και αγαπήθηκες με πάθος
στο χαμάμ και βγαίνοντας στο δρόμο το απόγευμα από το χαμάμ
πρόσεχες τα βήματα, τα βλέμματα, τις αιωρήσεις των χεριών σου.
Έπρεπε να τόχαμε σκεφτεί
πριν μπει ο χειμώνας μια κυριακάτικη
φωτογραφία μαζί, όπως σ' εκείνες τις εκδρομές
με το μηχανάκι στο Μαραθώνα, στα Βίλλια, στη Λούτσα
να χορεύεις με δίσκους στα τζουκ-μποξ μάμπο το Τεκίλα
ή άλλοτε ζεϊμπέκικο και μελαγχολία σάμπας και να μεθάς.
Έπρεπε να τόχαμε σκεφτεί
πριν μπει ο χειμώνας μια κυριακάτικη
φωτογραφία μαζί, μετά θα μπορούσες να φύγεις
για το Νείλο ή τ' Αλγέρι με τους ποδηλατιστές του ήλιου.
Τώρα πια τ' απογεύματα δεν έχω όνομα
Αν βγω στο δρόμο έχω συμφωνήσει ν' ακούω στα ονόματα
Αλέξανδρος, Αλέξιος, Αλέξης, Βασίλειος, Γεράσιμος,
Γρηγόρης, Ραχήλ, Δημήτριος, Γιάννης, Λεωνίδας,
Νίκος, Μιχάλης, Μάρθα, Κωνσταντίνος, Μανώλης.
~
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Τα αρχαία βρέφη, εκδ. Οδός Πανός, 1998
πηγή
Μόνο τώρα θυμάμαι
Μια μέρα βγαίνοντας από το σινεμά
Είδαμε το σχήμα μας στον καθρέφτη
ενός εμπορικού καταστήματος — πουλούσε έπιπλα φορμάικας
τραπέζια, φτηνά κάδρα νομίζω, και συ κούμπωσες βιαστικά
το πουκάμισο γύρω στο λαιμό σου σα να πήγες σε χαμάμ
οδός Ζήνωνος, οδός Επίκουρου και αγαπήθηκες με πάθος
στο χαμάμ και βγαίνοντας στο δρόμο το απόγευμα από το χαμάμ
πρόσεχες τα βήματα, τα βλέμματα, τις αιωρήσεις των χεριών σου.
Έπρεπε να τόχαμε σκεφτεί
πριν μπει ο χειμώνας μια κυριακάτικη
φωτογραφία μαζί, όπως σ' εκείνες τις εκδρομές
με το μηχανάκι στο Μαραθώνα, στα Βίλλια, στη Λούτσα
να χορεύεις με δίσκους στα τζουκ-μποξ μάμπο το Τεκίλα
ή άλλοτε ζεϊμπέκικο και μελαγχολία σάμπας και να μεθάς.
Έπρεπε να τόχαμε σκεφτεί
πριν μπει ο χειμώνας μια κυριακάτικη
φωτογραφία μαζί, μετά θα μπορούσες να φύγεις
για το Νείλο ή τ' Αλγέρι με τους ποδηλατιστές του ήλιου.
Τώρα πια τ' απογεύματα δεν έχω όνομα
Αν βγω στο δρόμο έχω συμφωνήσει ν' ακούω στα ονόματα
Αλέξανδρος, Αλέξιος, Αλέξης, Βασίλειος, Γεράσιμος,
Γρηγόρης, Ραχήλ, Δημήτριος, Γιάννης, Λεωνίδας,
Νίκος, Μιχάλης, Μάρθα, Κωνσταντίνος, Μανώλης.
~
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Τα αρχαία βρέφη, εκδ. Οδός Πανός, 1998
πηγή
Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε, τον Οκτώβριο του 1948, στον Πειραιά. Από το 1973, που εμφανίστηκε στα γράμματα, έχει εκδώσει είκοσι δύο (22) βιβλία με ποιήματα, πεζά, θέατρο. Κάνει ραδιόφωνο στο Τρίτο Πρόγραμμα. Και παλαιότερα στο Δεύτερο και Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ποιήματά του και πεζά έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εκατόν είκοσι (120) τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες (Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Μαρκόπουλος, Δήμος Μούτσης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Τρανουδάκης, Γιώργος Ανδρέου, Τάσος Καρακατσάνης, Λένα Πλάτωνος κ.ά.). Εκδίδει, από τον Φεβρουάριο του 1981, το περιοδικό "Οδός Πανός", τις ομώνυμες εκδόσεις, καθώς και τις "Εκδόσεις Σιγαρέτα". Ήταν υπεύθυνος του ενθέτου "Βιβλιοθήκη-Καταφύγιο θηραμάτων", της "Ελευθεροτυπίας" κάθε Σάββατο (2009-2011). Πήρε το 2011 το Βραβείο Καβάφη. Τιμήθηκε από τον Δήμο Πειραιά, για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα, τo 2013. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι συγγραφέας των ακόλουθων έργων – ποίηση, θέατρο, πεζά: Βιβλίο 1 (1973). Οι Λάμπες (1974). Τα Μαύρα Τακούνια (1979). Τα Αρχαία Βρέφη (ένα τόμο που περιλαμβάνει τις τρεις προηγούμενες συλλογές στην οριστική τους μορφή), (1980). Ελληνορωμαϊκή Πάλη (1981). Τελετές Μοτοσυκλέτας (1981). Καίτη Γκρέϋ: Αυτή Είναι η Ζωή μου (1983). Ο Αναιδής Θρίαμβος (1984, 2018). Το Όνομά μου Είναι Τζαίημς Ντην (1987). Ψεύτικες Βλεφαρίδες (1987). Η Γυναίκα της Πάτρας (1989). Φωτογραφίες Πορσελάνης (1992). Κίτρινη Όχθη Α΄ (1993). Κατάστημα Νεωτερισμών (1997). 99 Poems – 99.. Ποιήματα. Εισαγωγή - Μετάφραση Γιάννης Γκούμας (1999). Χάρτινη Εξέδρα (2001). Κίτρινη όχθη, Β΄ (2001). Μια Συνομιλία με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (2003). Μια στιγμή Πιερ Πάολο Παζολίνι (2004, 2016). Τα κοκόρια της οδού Αισχύλου (2005). Το μονόπρακτο Σεβάς Χανούμ (2007). Tα ποιήματα, 1973-2008 (2008). Σάββατο (2011). Τρεις γυναίκες και ο Ποιητής, (2015). Προσωρινή μέθη (2016). Το Πέραμα και άλλα τραγούδια (2018). Εμείς κορίτσια δεκατριώ δεκατεσσάρω χρόνων (2019). Ξενοδοχείο Βαλκάνια (2020). (Όλα κυκλοφορούν στις Εκδόσεις Οδός Πανός.)