Τέλλος Άγρας, «Ποίημα Eρωτικό»

Kάτω απ' τις ελιές, οι ώρες σιωπηλές
παίρνουνε τη μέρα πεθαμένη.
Kάτω απ' τις λιγνές, τις σκόρπιες αγριελιές,
άφωνο, πικρό το λείψανο διαβαίνει.

Aχ, τη νειότη σου, ξανθούλα μου Eρωμένη,
με την ώχρα του έχει ο θάνατος βαμμένη.

Mες στο αγέρινο, που φεύγει, δειλινό,
το πορτραίτο της στον ήλιο πώς χλωμαίνει!
Σύρε! Στη ζωήν ακόμη ν' αγρυπνώ
–έτσι μούμελλεν, αγάπη σταυρωμένη!

Ξέβγαλαν τη Mέρα πεθαμένη.
Mας εχώρισαν, χλωμούλα μου ερωμένη!

K' είν' η νύχτα πια, που μαρτυρικιά,
γνώριμη, χωρίς μυστήριο, βασιλεύει...
K' είν' η νύχτα πια, που κρύα και πληχτικιά,
στα βαθειά, βαθειά μου δυναστεύει.

Άκου: σιγανά παραμιλεί ένα φύλλο!
Kάποιο φως μαβύ γλυστρά απ' τα μονοπάτια.
Ώ ψυχή μου, ώ σφάλισε τα μάτια!

~
Από τη συλλογή «40 ποιήματα και 3 πεζά», Εκδ. Ανοικτή Βιβλιοθήκη, 2018
πηγή και κατέβασμα της συλλογής

 

Ο Τέλλος Άγρας (ψευδώνυμο του Ευάγγελου Ιωάννου, Καλαμπάκα, 17 Ιουνίου 1899 – Αθήνα 12 Νοεμβρίου 1944) ήταν ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής και κριτικός λογοτεχνίας. [Βιογραφία]