Όλγα Παπακώστα, «Το μάτι»

Απόψε εγώ θα ξεματιάσω εμένα
Με λάδι και νερό
Κατά τη συνταγή της μάνας μου

Παίρνω ασημένιο κουταλάκι του γλυκού
Με τραγανές ρώγες σταφύλι στη λαβή
Και κληματόφυλλα

Παίρνω και πορσελάνινο φλιτζάνι του καφέ
Που αν το γυρίσεις προς το φως
Στο βάθος βλέπεις μια λυπημένη γκέισα

Να πω τα ξόρκια ντρέπομαι
Κάνω αυτοσχέδια προσευχή
Και να! Ρίχνω την πρώτη τη σταγόνα

Μόλις το λάδι πέσει στο νερό
Μόλις η αγάπη λιώσει στον καιρό
Ένα μεγάλο μάτι σχηματίζεται.

~
από τη συλλογή Όχι ακόμη Κάρμεν, εκδ. Πατάκη, 2013
πηγή

Η Όλγα Παπακώστα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1966. Έχει σπουδάσει κλασική φιλολογία στο ΑΠΘ και έχει μεταφράσει τις "Τουσκουλανές Διατριβές του Κικέρωνα" για τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφόρησε το 2013 η ποιητική της συλλογή Όχι ακόμη Κάρμεν, και το 2018 η δεύτερη, με τίτλο Μταμορφώ[θ]εις (Πατάκης, 2018).