Πάλι το βράδυ. Τα μάτια πάλι θάλασσα.
Άλλα ξεβράζει μάτια. Πόσες δεν χάλασα
νυχτιές να τ’ ανασύρω. Βλέμματα ναυαγοί
που επέζησαν απ’ της ζωής μου τη σφαγή.
Γαντζώνονται πάνω μου γερά και με τραβούν
στον πάτο. Τυχαία, μετά από χρόνια θα με βρουν
βυθισμένη στον εαυτό μου, ένα κουφάρι,
να παραδέρνω σε δάκρυα νερά. Τ’ αχνάρι
μου θα μαρτυρούν πρόσωπα με δίχως μάτια
που δεν με είδαν λεν και σκίζουν τα ιμάτια.
Άλλα ξεβράζει μάτια. Πόσες δεν χάλασα
νυχτιές να τ’ ανασύρω. Βλέμματα ναυαγοί
που επέζησαν απ’ της ζωής μου τη σφαγή.
Γαντζώνονται πάνω μου γερά και με τραβούν
στον πάτο. Τυχαία, μετά από χρόνια θα με βρουν
βυθισμένη στον εαυτό μου, ένα κουφάρι,
να παραδέρνω σε δάκρυα νερά. Τ’ αχνάρι
μου θα μαρτυρούν πρόσωπα με δίχως μάτια
που δεν με είδαν λεν και σκίζουν τα ιμάτια.
Η Ευσταθία Δήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασσική και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τις θεατρικές διασκευές πεζογραφημάτων. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Άρθρα, διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Τίτλοι βιβλίων: Στη Σπορά των αστεριών (Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη, 2011). Σονέτα (Gutenberg, 2016). Απώλεια λήθης (Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2019). Κλέφτες+αστυνόμοι (Εκδόσεις Γκοβόστη, 2020)