Τους χειμώνες
αποδημώ κι εγώ μαζί με τα πουλιά
χωρίς να έχω τη μορφή τους
ούτε παρέα στοργική για να πετάξω·
από το σμήνος έφυγα νωρίς
και τώρα το πληρώνω
μα αν τολμήσω
τους χαραγμένους δρόμους πελαργών
ν’ ακολουθήσω
ή αν αφήσω
σαν τα τρυγόνια
να με κατευθύνει
η έλξη
αυτοχειρία θα μοιάζει·
ωστόσο πριν το πέταγμα
τον ουρανό ξανακοιτάζω
τις αποχρώσεις του παρατηρώ που συνεχώς αλλάζουν
και ιδρωμένη απότομα ξυπνώ
από τον ήχο τον μακρόσυρτο
του σκουπιδιάρικου.
αποδημώ κι εγώ μαζί με τα πουλιά
χωρίς να έχω τη μορφή τους
ούτε παρέα στοργική για να πετάξω·
από το σμήνος έφυγα νωρίς
και τώρα το πληρώνω
μα αν τολμήσω
τους χαραγμένους δρόμους πελαργών
ν’ ακολουθήσω
ή αν αφήσω
σαν τα τρυγόνια
να με κατευθύνει
η έλξη
αυτοχειρία θα μοιάζει·
ωστόσο πριν το πέταγμα
τον ουρανό ξανακοιτάζω
τις αποχρώσεις του παρατηρώ που συνεχώς αλλάζουν
και ιδρωμένη απότομα ξυπνώ
από τον ήχο τον μακρόσυρτο
του σκουπιδιάρικου.
Η Μαρία Σκουρλά γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Η γειτονιά της, τα δυτικά προάστια, και ο τόπος καταγωγής της, η Εύβοια, την καθόρισαν. Σπούδασε Θεατρολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Προσχολική Αγωγή στο Παιδαγωγικό Τμήμα. Ολοκλήρωσε μουσικές σπουδές στα ανώτερα θεωρητικά και μεταπτυχιακές σπουδές στo τμήμα Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για την Εκπαίδευση. Διδάσκει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής, και στην εκπαίδευση ενηλίκων σε τμήματα Βρεφονηπιοκόμων. Τίτλοι βιβλίων: Ονόματα στις λεύκες (Γαβριηλίδης, 2018). Ταξιδιωτικές οδηγίες (Γαβριηλίδης, 2020)
