Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κωνσταντίνος Κωστέας, «Σαν πρόκες..»

«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος».
Ξύλινες μέρες· τις κατέφαγε το σαράκι
ξύλινοι διαβάτες· σαν αόρατα τρυπάνια
οι συνήθειες τους διαπέρασαν.
Μα εσύ παρότι δηλώνεις ποιητής
ποτέ δεν μάζεψες τις λέξεις
που σκόρπισαν στους πέντε ανέμους.
Παρότι δηλώνεις τεχνίτης,
ποτέ δεν έμαθες να χειρίζεσαι με προσοχή
το σφυρί για να μην τραυματιστούν.
Ποτέ δεν πίστεψες πως έχουν ζωή.
«Ε ναι λοιπόν! Κηρύγματα και ρητορείες»
θα ακούσεις κι από μένα μισόν αιώνα μετά.
Σε τούτα εδώ τα χώματα συνήθισαν
να μας στερούν τη νεότητά μας.

2020
~
(Οι εντός εισαγωγικών στίχοι προέρχονται από το ποίημα «Ποιητική» του Μανόλη Αναγνωστάκη. Ο τελευταίος στίχος παραπέμπει στο ποίημα «Νέοι της Σιδώνος, 1970».)
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Κωνσταντίνος Π. Κωστέας γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1990 και κατοικεί μόνιμα στην Καλαμάτα. Είναι φιλόλογος, αριστούχος, απόφοιτος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με έδρα την Καλαμάτα. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στη μελέτη της Αρχαίας και Νέας ελληνικής γλώσσας, την Ιστορία, τη φιλοσοφία και τη γλωσσολογία. Αναλαμβάνει τη διδασκαλία μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου. Ασχολείται με την ποίηση. 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης