Οι πρόδρομοι όλοι
στο προσκλητήριο απόψε
παρόντες·
η ψύχρα, η υγρασία,
η σκοτείνια,
όλη η κρυμμένη
άνοιξη εδώ κάτου,
τόσο χαμηλά,
στο σβώλιασμα του χώματος,
στο μέστωμα του αγριολούλουδου,
κι ο ακαταπόνητος
χτύπος της καρδιάς,
(γιατί χτυπάει
αυτή η καρδιά;)
χίλιες εικασίες η κάθε σφυριά της
κι άλλες τόσες
αβεβαιότητες:
ένας τυφλός
δεν είναι πιο αβέβαιος
ακούοντας να δουλεύει
το σκεπάρνι,
αν τάχα ο εργάτης
φυτεύει
τα νέα του δέντρα,
ή αν ανοίγει
βιαστικά μνήματα
στις χλόες.
~
Σταύρος Ζουμπουλάκης Αρχή σοφίας και κατακόκκινα όνειρα: πίστη και έρωτας στον Τ. Κ. Παπατσώνη, εκδ. Πόλις, 2017
πηγή - επίμετρο
στο προσκλητήριο απόψε
παρόντες·
η ψύχρα, η υγρασία,
η σκοτείνια,
όλη η κρυμμένη
άνοιξη εδώ κάτου,
τόσο χαμηλά,
στο σβώλιασμα του χώματος,
στο μέστωμα του αγριολούλουδου,
κι ο ακαταπόνητος
χτύπος της καρδιάς,
(γιατί χτυπάει
αυτή η καρδιά;)
χίλιες εικασίες η κάθε σφυριά της
κι άλλες τόσες
αβεβαιότητες:
ένας τυφλός
δεν είναι πιο αβέβαιος
ακούοντας να δουλεύει
το σκεπάρνι,
αν τάχα ο εργάτης
φυτεύει
τα νέα του δέντρα,
ή αν ανοίγει
βιαστικά μνήματα
στις χλόες.
~
Σταύρος Ζουμπουλάκης Αρχή σοφίας και κατακόκκινα όνειρα: πίστη και έρωτας στον Τ. Κ. Παπατσώνη, εκδ. Πόλις, 2017
πηγή - επίμετρο
Ο Τάκης Παπατσώνης ή Παπατσώνης Τ.Κ. (Αθήνα, 1895 - 1976) ήταν ποιητής
και ακαδημαϊκός. Σε νεαρή ηλικία επιδόθηκε με επιτυχία στην Ποίηση και
δημοσίευσε Ποιήματα και Μεταφράσεις ξένων ποιητών σε εφημερίδες και σε
περιοδικά. Περιηγήθηκε ταξιδεύοντας είτε λόγω της δουλειάς του είτε από
προσωπικό πάθος σε Βελιγράδι, την Κωνσταντινούπολη, Ιταλία, Πράγα,
Ελβετία, Γαλλία, Βερολίνο, Δρέσδη, Αγγλία, Ισπανία, Βουκουρέστι, Βέρνη,
Καρπάθια Όρη, Νέα Υόρκη, Κούβα, Σικάγο, και Σαν Ντιέγκο. Ο Τάκης
Παπατσώνης τοποθετείται από τους ιστορικούς της λογοτεχνίας στην
ποιητική γενιά του τριάντα, ως μια ιδιαίτερη όμως περίπτωση που
υπερβαίνει τις όποιες κατηγοριοποιήσεις. Η ποιητική του Παπατσώνη
αποτελεί ένα ιδιαίτερο μείγμα φαινομενικά ετερόκλιτων στοιχείων. Από την
μία πλευρά διακρίνουμε σε αυτήν μια θρησκευτικής υφής ατμόσφαιρα και
από την άλλη έναν ευρύτερο στοχασμό πάνω στα ανθρώπινα που, υφολογικά,
αντλεί δάνεια και από την καβαφική τεχνοτροπία. Ο Παπατσώνης ανήκει στην
γενιά των ποιητών του μεσοπολέμου αλλά ή γραφή του παραπέμπει
περσσότερο σε μεταγενέστερους ποιητές. Εγκαινίασε την χρήση του
ελεύθερου στίχου ως εισηγητής στην νεότερη και μοντέρνα ελληνική ποίηση
και ένα μέρος από την θεματολογία του προέρχεται από την ευρύτερη σφαίρα
της θρησκείας και κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ ανατολικής και δυτικής
πολιτιστικής παράδοσης. [Βιογραφία]