Ι.
Καλά κλεισμένοι και φοβισμένοι με ασφάλεια
αναμένουμε.
Τις γνωματεύσεις, διαγγέλματα, διατάξεις.
Στο μεταξύ φιρμάνια των κρατούντων
γι’ αυτό και εκείνο που θα αλλάξει
όταν με το καλό ξανανταμώσουμε.
π.χ. για εκείνο το «ψωμί παιδεία ελευθερία»
που κάπως σαν να δυσφορεί
σε εσπευσμένα νομοσχέδια
και εκσυγχρονιστικές αναγκαιότητες.
Καλά κλεισμένοι μες στον ύπνο, θα ξυπνήσουμε;
Καλά κλεισμένοι μες στον φόβο, θα εκπλαγούμε;
ΙΙ.
Ένας ιστός ηλεκτρονίων με κυκλώνει
e-mail και έξυπνα τηλέφωνα
μου λένε τι να μαγειρέψω
με τι και σήμερα θα συγκλονίσω τις αισθήσεις.
Προσωποποιημένες διαφημίσεις
και πληροφόρηση ευέλικτη
Δικτύωση κοινωνική και ανακύκλωση
του ποιος πουλάει στο παζάρι
Πομφόλυγα ειδήσεων
στο στόμα διασήμων, επιδόξων δημοφιλών,
παντός καιρού πολιτικάντηδων
εν είδει κατοικιδίου του ευτελούς
βράδυ πρωί μες στην οθόνη σου
να μη ξεχάσει ο νους
τους μέσους όρους του να βγάζει.
Αέναος μηρυκασμός της τηλοψίας
νυχθημερόν βουίζει σε λικνίζει.
Και λέγε-λέγε σαν να πείθει.
Λες να ’ναι κι έτσι η ζωή;
Λες να αντέχεις έτσι περισσότερο;
Η προσδοκία σε αλγόριθμο.
Αρκεί να συναινέσεις «αποδέχομαι»
και έχεις βελτιστοποιημένη ενημέρωση
άριστη εμπειρία πλοήγησης
σε αγαθά γνωστούς και followers
απόπειρες αιωνιότητας στο cloud.
Αφού τόσο ευρύχωρο το σύμπαν σου προσφέρεται
πώς γίνεται και τελικά χωράει μόνο εσένα;
ΙΙΙ.
Χριστούγεννα 2020
Ακούς τους αριθμούς. Τόσα τα κρούσματα. Οι θάνατοι, οι διασωληνωμένοι τόσοι. Έχουσι γνώση ωστόσο οι φύλακες. Ελέγχουν την κατάσταση. Κι όλα τα μέσα ενημέρωσης. Τώρα η μόδα στην εξουσία άλλαξε. Οι πρωθυπουργοί φοριούνται προσηνείς, απλοί σαν άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, μα αν σε κοιτάξουν ίσια στα μάτια σταθερά, απ’ την οθόνη, καταλαβαίνεις την πυγμή. Και τη φροντίδα. Ο πατερούλης της δημοκρατίας έγινε σύγχρονος μπαμπάς, μοντέρνος και ενήμερος. Ανέμελος και γηγενής, εντόπιο φρούτο εξαγόμενο από αγνή ελληνική πατρίδα ψηφοφόρων. Εκκλησιαζομένων τακτικώς.
Στο μεταξύ η πανδημία προελαύνει. Το ίδιο κι οι αθλούμενοι στους δρόμους. Κι οι άνεργοι στων στατιστικολόγων τα κατάστιχα. Μα δεν μπορούμε αλλιώς. Δεν γίνεται να πορευτούμε διαφορετικά. Ύψιστη αξία η ζωή. Για να το λένε όλοι μαζί, θα έχουνε δίκιο. Τόσα κανάλια, τόσα ράδια σου λένε γίνεται το παν, να υπομονέψουμε, χάθηκαν βέβαια κάποιοι μήνες στο ενδιάμεσο και όποια αντιπολίτευση απ’ το χάρτη. Θυμάμαι κάποιοι στην αρχή που έλεγαν πως θα γινόταν να το πάμε αλλιώτικα. Μα ποιος τους εξαφάνισε απ’ τα πάνελ; Μήπως κι αυτοί δεν ήτανε σοφοί; Ισόπαλοι στο βιογραφικό με τους ηγέτες μας; Υπέρτεροι ίσως απ’ τους παρ’ ημίν;. Μα είναι δυνατή μια τέτοια σύμπνοια; Μήπως ο δαίμων της φυλής όντως μεγαλουργεί στα δύσκολα; Στο μεταξύ, Χριστός γεννάται σήμερα με ωραίες εκπομπές στην τηλεόραση, ωραίες συνταγές για κουραμπιέδες και συναίνεση.
Η Θεώνη Κοτίνη γεννήθηκε το 1967 στη Μυρσίνη Ηλείας. Σπούδασε φιλολογία και θεατρολογία στην Αθήνα, όπου ζει, υπηρετώντας ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Μικρογραφία (1999), Αθώα τη νύχτα (2003), Ανίδεοι πάλι (2006 - βραβείο ποίησης περιοδικού "Διαβάζω" από τις εκδόσεις του περιοδικού "Πλανόδιον"), Θεός ή αγάπη (2010), Ωσεί κήπος (2014), Ο χρόνος είναι (2020). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
