Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Μαρία Πισιώτη, «Διαδίκτυο»

στον Ν. Μητρογιαννόπουλο
Ίσως η πορεία μας
στο ντόμινο νάναι
προδιαγεγραμμένη.
Ίσως…
Η έλλογη σιωπή
στο χαρτί
στιγμές απόδρασης
να χαρίζει.
Κι αν πάλι ο διάλογος
με διαφωνία μοιάζει,
σ’ αυτό το απρόσωπο
ψηφιακό παραθύρι,
ας έχει έκβαση θετική
κι όχι μορφή «θανάτου».
~
από τη συλλογή Ηδύλη-ακά τοπία; Εκδ. Πανεπιστημίου Μακεδονία, 2008

Η Μαρία Πισιώτη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο. Εργογραφία: Αιωρούμενο Νησί, University Studio Press, 1999. Το Υδάτινο Πέρασμα του Χρόνου, University Studio Press, 2001. Ηδύλη-Ακά Τοπία; Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας, 2009. Παράλληλα από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας εκδόθηκε το 2006 η ποιητική ανθολογία ΣΥΝθέσεις, Ανθολογία Νέων Ποιητών, την οποία συνεπιμελήθηκαν η Μαρία Πισιώτη και η Δρ. Φιλολογίας Μαρίνα Κοκκινίδου. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά. Είναι μέλος της λογοτεχνικής ομάδας Ιδεοκύματα, της Ε.Λ.Β.Ε. και του Φιλοσοφικού Όμιλου "ΛΟΓΟΣ" που εδρεύει στην Κύπρο.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης