Χριστίνα Γαλιάνδρα, «Στον τόπο που γεννήθηκα»

Τα πουλιά τραγουδάνε ελεύθερα
Τα δέντρα απλώνουν περήφανα τα κλαδιά τους
και τα βουνά με στοργή αγκαλιάζουν τους κάμπους

Η θάλασσα σβήνει τη φλόγα του πόνου
Ο ουρανός πάπλωμα με χρυσοκέντητα αστέρια
και η κάθε πέτρα χορταριάζει για χάρη μας

Στον τόπο που γεννήθηκα

Ο άνεμος περπατάει σφυρίζοντας
Η βροχή πέφτει για να δροσίσει το χώμα μας
και το κρύο αγγίζει τη σάρκα δειλιάζοντας

Στον τόπο που γεννήθηκα

Οι ζωντανοί τιμάνε τους νεκρούς
Οι νεκροί απ’ το μπράτσο πιάνουν το θάνατο
κι ο θάνατος στη γωνία δακρύζει για τις ανάσες μας

~
από τη συλλογή Ανέγγιχτη θλίψη, εκδ. Το ανώνυμο βιβλίο, 2016
πηγή

 

Η Χριστίνα Γαλιάνδρα γεννήθηκε τον Απρίλη του 1973 και ζει στην Αθήνα. Έργα της έχουν φιλοξενηθεί σε ιστοσελίδες με το πραγματικό της όνομα αλλά και με το ψευδώνυμο Christina Strada. Συμμετείχε μαζί με άλλους 39 ποιητές στο βιβλίο "Κι εσύ το είδες" 40 ΣΥΝ-ΠΟΙΕΙΝ, που κυκλοφόρησε το 2013 σε έντυπη μορφή και ελεύθερα στο διαδίκτυο. Τον ίδιο χρόνο, με το ποίημα "Άτι μου" κέρδισε το τρίτο βραβείο σε διαγωνισμό ποίησης του Πειραϊκού Συνδέσμου και του περιοδικού Μανδραγόρας. Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή σε ηλεκτρονική μορφή με τον τίτλο "Έκπτωτοι άγγελοι". Το 2016 βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό τού Ε.Π.Ο.Κ. (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων) για το ποίημα "Σε μεγάλο ποτήρι".