Χριστίνα Γεωργιάδου, «Αγάπης φυλακή»

 Τρέμει η φωνή μου σαν και πρώτα
−βουλιάζουν τα τρένα στις αλυκές
       φουγάρα και μηχανές
       πνιγμένα σε βούρκο λευκό−
κι αντάμα μου εσύ
φτερούγα λειψή
μιας κυριακάτικης γιορτής

Νερένιο το γέλιο σου
γλιστράει στις σχισμές
παγώνει της ανεμώνες
φράζει τ’ αμπάρια

Ριζώνω μέσα του κι εγώ
    κι αξέχωροι πια
      υφαίνουμε όνειρα λίθινα
   στη φυλακή μέσα
ο ένας του άλλου

~
από τη συλλογή Γόος, εκδ. Δωδώνη, 2019
(ενότητα Σάρκινα)
πηγή

κείμενο της ποιήτριας για τη συλλογή “Γόος”

 

Η Χριστίνα Γεωργιάδου γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μετάφραση στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών στη μέση εκπαίδευση. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στο λογοτεχνικό περιοδικό "Πάροδος" και στο ιστολόγιο του Τόλη Νικηφόρου, dreaming-in-the-mist.blogspot.gr. Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή "Σπορά" το 2016 (εκδόσεις Κυριακίδη), για την οποία έλαβε το βραβείο Μαρία Πολυδούρη του Δήμου Καλαμάτας το 2017, από κοινού με την ποιητική συλλογή "Ιστορίες κρίσης" του Φαίδωνα Μουδόπουλου-Αθανασίου. Η δεύτερη ποιητική συλλογή "Γόος" εκδόθηκε το 2019. Κριτικές για τη συλλογή έχουν γραφτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά 'Πνευματική Ζωή' και 'Νουμάς', στα φιλολογικά περιοδικά 'Φιλολογική' και 'Θέματα Παιδείας', ενώ υπήρξαν και διαδικτυακές κριτικές, στο 'Στίγμα Λόγου' από την Κρις Λιβανίου, στο FRACTAL από τη Διώνη Δημητριάδου, και στο diastixo από τον Πέτρο Γκολίτση.