Ντόροθυ Πάρκερ (Dorothy Parker), «Αύγουστος»

Όταν τα μάτια μου μοιάζουν με αγριόχορτα
και τα χείλη μου σαν πέταλα που στροβιλίζονται
στον αέρα που φυσά,
εκεί, που αρχίζουν οι γέρικες οξιές
δίπλα σε μια τούφα αγριοκαλαμιές.
Όταν οι ώμοι μου είναι σαν γέρικοι θάμνοι
και η ψιλόλιγνη πασχαλιά, σπρώχνει
προς τα πάνω, επάνω μέσα απ΄ την καρδιά μου,
Καλοκαίρι, εκδικήσου με!
Φώτισε το τσίγκινο φεγγάρι σου και
βάλε τα αστέρια σου να πέφτουν
από τον χάρτινο ουρανό σου,
Ποτέ πια να μην με πιάσει η κατάρα
μιας γύφτισσας βρομιάρας και ερωτιάρας
που τα σκονισμένα δαντελένια ρούχα της
σέρνονται κάτω καθώς απομακρύνεται..
~
μετάφραση: Τζούτζη Μαντζουράνη
πηγή