Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αντωνίνη Σμυρίλλη, «Ένα δωμάτιο δικό μου»

μετά την virginia Woolf

Αγαπητή Virginia,

Την παιδική φιγούρα
Τη ρουφά
Η ηλεκτρική σκούπα

Έμαθα πρόσφατα ότι οι γάτες δεν φέρνουν την ευτυχία
και αφήνουν -ακόμα- τη ρετσινιά της γεροντοκόρης

Το μωρό μου φτύνει τη φρουτόκρεμα στα μούτρα
Ενώ είμαι έτοιμη για το μεροκάματο

Μέχρι να μαζέψω λεφτά για βιβλία τελειώνει η αντιρυτιδική
~
από τη συλλογή Κάτω απ' το πάπλωμα, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2020
πηγή

Η Αντωνίνη Σμυρίλλη γεννήθηκε στην Λάρνακα το 1987. Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπου εκπονεί διδακτορικό γύρω από τη Θεωρία και τη Φιλοσοφία της Εκπαίδευσης. Τίτλοι βιβλίων: Βλέπω ακόμα παιδικά (Θράκα, 2017). Κάτω απ' το πάπλωμα (Σαιξπηρικόν, 2020)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης