(1).jpg)
.png)
Ο Ουάιλντ και ο Ντάγκλας είχαν μια ταραχώδης σχέση γεμάτη από συχνούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις .
«Αγαπημένο μου από όλα τα αγόρια, το γράμμα σου ήταν μια απόλαυση, κόκκινο και κίτρινο κρασί, αλλά είμαι λυπημένος και όχι στα καλύτερά μου. Μπόζι, δεν πρέπει να μου κάνεις σκηνές. Με σκοτώνουν, καταστρέφουν την ομορφιά της ίδιας της ζωής.
Δεν μπορώ να βλέπω εσένα, τόσο ελληνικό και προσηνή, να σε παραμορφώνει το πάθος.
Δεν μπορώ να ακούω τα κυματιστά σου χείλη να μου λένε απαίσια πράγματα. Προτιμώ να με εκβιάζουν όλοι οι σπιτονοικοκύρηδες του Λονδίνου παρά να είσαι πικρός, άδικος και γεμάτος μίσος για μένα.
Πρέπει να σε δω σύντομα. Είσαι το θείο πράγμα που λαχταρώ,πράγμα όμορφο και χαριτωμένο, που δεν ξέρω όμως πως να το αποκτήσω. Να έρθω στο Σαλίσμπερι; Eδώ πληρώνω 49 λίρες την βδομάδα. Επίσης έχω ένα νέο καθιστικό με θέα τον Τάμεση. Γιατί δεν είσαι εδώ, καλό μου, υπέροχο αγόρι;
Φοβάμαι πως πρέπει να φύγω από δω, χωρίς χρήματα, χωρίς πίστωση και με μια καρδιά.
Ο δικός σου Όσκαρ» (Σταλμένο από το ξενοδοχείο Savoy του Λονδίνου)
«Αγαπημένο μου από όλα τα αγόρια, το γράμμα σου ήταν μια απόλαυση, κόκκινο και κίτρινο κρασί, αλλά είμαι λυπημένος και όχι στα καλύτερά μου. Μπόζι, δεν πρέπει να μου κάνεις σκηνές. Με σκοτώνουν, καταστρέφουν την ομορφιά της ίδιας της ζωής.
Δεν μπορώ να βλέπω εσένα, τόσο ελληνικό και προσηνή, να σε παραμορφώνει το πάθος.
Δεν μπορώ να ακούω τα κυματιστά σου χείλη να μου λένε απαίσια πράγματα. Προτιμώ να με εκβιάζουν όλοι οι σπιτονοικοκύρηδες του Λονδίνου παρά να είσαι πικρός, άδικος και γεμάτος μίσος για μένα.
Πρέπει να σε δω σύντομα. Είσαι το θείο πράγμα που λαχταρώ,πράγμα όμορφο και χαριτωμένο, που δεν ξέρω όμως πως να το αποκτήσω. Να έρθω στο Σαλίσμπερι; Eδώ πληρώνω 49 λίρες την βδομάδα. Επίσης έχω ένα νέο καθιστικό με θέα τον Τάμεση. Γιατί δεν είσαι εδώ, καλό μου, υπέροχο αγόρι;
Φοβάμαι πως πρέπει να φύγω από δω, χωρίς χρήματα, χωρίς πίστωση και με μια καρδιά.
Ο δικός σου Όσκαρ» (Σταλμένο από το ξενοδοχείο Savoy του Λονδίνου)
~ ~ ~
«Αγόρι μου… Το σονέτο σου είναι αξιολάτρευτο, και είναι πραγματικά ένα θαύμα που αυτά τα κόκκινα, τριανταφυλλένια χείλη σου φτιάχτηκαν εξίσου για τη μουσική της ποίησης και την τρέλα των φιλιών. Είμαι σίγουρος ότι ο Υάκινθος, που ο Απόλλωνας αγαπούσε τόσο παράφορα, ήσουν εσύ στην αρχαιότητα… Γιατί είσαι μοναχός σου στο Λονδίνο και πότε θα πας στο Σάλισμπερι; Πήγαινε εκεί για να δροσίσεις τα χέρια σου μέσα στο γκρίζο λυκόφως των γοτθικών πραγμάτων και μετά έλα εδώ όποτε θελήσεις. Είναι πανέμορφα το μόνο που λείπει είσαι εσύ. Πάντα, με αθάνατη αγάπη, δικός σου, Οσκαρ»
(Ιανουάριος 1893, Βράχος του Μπάμπακομπ).
