Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Παναγιώτης Αρβανίτης, «Στα περίχωρα του Τέμπελχοφ»

Λαμπρά μαβιά στην Αλεξάνδρεια
στη Λισαβόνα όχθη μοναχική
πόλη κρυφή του Χάιμε Σάενς
ψηλά στων Άνδεων τη σκοτεινή σιγή.
 
Κι εγώ στο Βερολίνο
στου κόσμου τον εξώστη
έγραφα στίχους· έξω μια ρόδινη
αστραφτερή βροχή.
 
 Ήταν Ιούνης, δεν είχε νύχτα
όλα χορεύαν μιαν αιθέρια μουσική
κι η ποίηση ένα βανάκι δανεικό στους αιώνες
που τ’ οδηγούσαμε όλοι – κι εσύ μαζί.
~
από τη συλλογή Παράθυρο στο Βερολίνο, εκδ. Γαβριηλίδης, 2019
πηγή

Ο Παναγιώτης Αρβανίτης γεννήθηκε το 1985 στον Πύργο Ηλείας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Αθηνών στο τμήμα ελληνικής φιλολογίας. Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής πολιτικής επιστήμης και κοινωνιολογίας στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Οι ποιητικές συλλογές του "Μια στάλα κατράμι σ’ ένα βαρέλι μέλι" (2009), "Λευκό χιούμορ" (2012), "Ο τυφλός επισκέπτης" (2016) και "Παράθυρο στο Βερολίνο" (2019) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης