Δεν εκπλήσσομαι με καμία υστερία
κανένα πλήρωμα του χρόνου
δεν προσκυνώ την απόγνωση
ούτε παραδίνομαι στις συντέλειες
ούτε στις συντεχνίες των οδών
ούτε στα συνδικάτα των τρόμων
δεν υπάρχει φαντασία
που καραδοκεί να με σαγηνεύσει
κόβω σε κομματάκια τις απαξίες
και τις πετάω κατάμουτρα στους φταίχτες
ξεγυμνώνω τις Ερινύες
και τις βάζω να μαλλιοτραβιούνται
κι εγώ κρυμμένος σε μια γωνιά
σκάω στα γέλια
λιγώνομαι
σπαρταρώ
κι όταν οι κόκκοι της άμμου αναδύονται
κι όταν οι αφροί γίνονται θύελλες
λέω “ώρα να φεύγω”…
κανένα πλήρωμα του χρόνου
δεν προσκυνώ την απόγνωση
ούτε παραδίνομαι στις συντέλειες
ούτε στις συντεχνίες των οδών
ούτε στα συνδικάτα των τρόμων
δεν υπάρχει φαντασία
που καραδοκεί να με σαγηνεύσει
κόβω σε κομματάκια τις απαξίες
και τις πετάω κατάμουτρα στους φταίχτες
ξεγυμνώνω τις Ερινύες
και τις βάζω να μαλλιοτραβιούνται
κι εγώ κρυμμένος σε μια γωνιά
σκάω στα γέλια
λιγώνομαι
σπαρταρώ
κι όταν οι κόκκοι της άμμου αναδύονται
κι όταν οι αφροί γίνονται θύελλες
λέω “ώρα να φεύγω”…
Ο Δημήτρης Τρωαδίτης γεννήθηκε στην Αθήνα (1959) και από το 1992 διαμένει και εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Με την ποίηση ασχολείται από τα γυμνασιακά του χρόνια. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και blogs στην Ελλάδα και την Αυστραλία, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Εργάζεται ως διορθωτής εφημερίδας. Ασχολείται, επίσης, με την ποιητική μετάφραση και την κοινωνική ιστορία. Εργογραφία: Η οργή, το όνειρο και η ζωή (ιδιωτική έκδοση). Χωρίς προοπτική (εκδ. Ένεκεν, ένθετο). Ωδή στο ανικανοποίητο (εκδ. Παλινωδίαι). Η μοναξιά του χρόνον (εκδ. Οδός Πανός 2016). Με μια κόκκινη ανάταση (εκδ. Στοχαστής 2016). Δίοδος Διαφυγής (εκδ. Κύμα 2018). Λοξές ματιές, (Στοχαστής 2019). Με μια εμμονή στην κωλότσεπη (Στοχαστής 2020).