Ζωή Σαμαρά, «Το τραγούδι της Νύχτας»

Η Σελήνη έκρυψε το πρόσωπό της
Σκέπασε τον Ενδυμίωνα με μια λευκή δαντέλα
Την είχε υφάνει με όλη την υπομονή που δίνει η Νύχτα

Κι όμως δεν ήτανε αυτό το ποίημα που θέλησε να γράψει
Πάνω στο χαρτί έμοιαζε σώμα και ύλη
Είχε χάσει τη γοητεία του φευγαλέου
Να το έσβηνε με μια κίνηση
με μια αχτίδα από το δάνειο φως της

Κι ο Ενδυμίων χαμογελούσε
είχε ξεφύγει από το βλέμμα της
όμμα ανέσπερο
Τρόμαξε την Ευρυδίκη
καθώς εκείνη περνούσε δήθεν αδιάφορη
από τη Νύχτα στο φως της Ημέρας

Κι ο Ενδυμίων τώρα τραγουδούσε
«Η Σελήνη χάνεται κάθε πρωί
το ποίημα μένει πάντα νέο»
~
από τη συλλογή Το πέρασμα της Ευρυδίκης, εκδ. Νέα Πορεία, 1997
πηγή

 

Η Ζωή Σαμαρά είναι καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από τις δημοσιεύσεις της στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, αναφέρουμε ενδεικτικά τα βιβλία "Le Regne de Cronos" (Παρίσι, 1983), "Προοπτικές του Κειμένου" (Θεσσαλονίκη, 1987), "Υπόκριση θεατρικού λόγου" (Θεσσαλονίκη, 1996), το ανθολόγιο "Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά: Μίλτος Σαχτούρης" (Αθήνα, 1997), τον συλλογικό τόμο "Montaigne: Espace Voyage Ecriture" (Παρίσι, 1995), το αφιέρωμα "Approches bachelardiennes des oeuvres litteraires" (Τύμπινγκεν, 1996) και τα άρθρα "Le lecteur bon nageur", "Poetique du non", "Le sens comme reflet", "Ποιητής: εβενουργός της νύχτας", "Γυνή πολύτροπος". Τιμήθηκε και με το ανώτατο παράσημο του εθνικού Τάγματος της Αξίας από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.