Όταν είδα τις Μυκήνες
ήμουν οχτώ χρονών
μέσα στον τάφο του Ατρέα
μύριζε σάρκα πεθαμένου
κι ήμουν σίγουρη πως κάπου
είχαν ξεχάσει το κορμί του
χιλιάδες χρόνια να σαπίζει
να γίνεται χώμα η βασιλεία του
με βεβαίωναν πως στη μύτη μου
φτάνει η μούχλα από τις πέτρες
και η κλεισούρα του ανήλιαγου
ο βασιλιάς δεν είναι πια
ούτε η σκόνη του αέρα
έτσι μου λέγανε
μα εγώ καιγόμουν και κοκκίνιζα
σαν να πατούσα τη φωτιά
μέσα σ' εκείνο το καμίνι
φλόγιζε ο έρωτας τον Άδη
να μας βυθίζει λίγο λίγο
στο αφράτο κρεβατάκι του.
ήμουν οχτώ χρονών
μέσα στον τάφο του Ατρέα
μύριζε σάρκα πεθαμένου
κι ήμουν σίγουρη πως κάπου
είχαν ξεχάσει το κορμί του
χιλιάδες χρόνια να σαπίζει
να γίνεται χώμα η βασιλεία του
με βεβαίωναν πως στη μύτη μου
φτάνει η μούχλα από τις πέτρες
και η κλεισούρα του ανήλιαγου
ο βασιλιάς δεν είναι πια
ούτε η σκόνη του αέρα
έτσι μου λέγανε
μα εγώ καιγόμουν και κοκκίνιζα
σαν να πατούσα τη φωτιά
μέσα σ' εκείνο το καμίνι
φλόγιζε ο έρωτας τον Άδη
να μας βυθίζει λίγο λίγο
στο αφράτο κρεβατάκι του.
Η Αννα Γρίβα γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στην Αθήνα και Ιστορία της Λογοτεχνίας στη Ρώμη. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Ιταλικής Φιλολογίας με αντικείμενο την αναγεννησιακή λογοτεχνία. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια κειμένων. Εχει μεταφράσει αρκετά βιβλία ιταλικής ποίησης, με έμφαση στην περίοδο της Αναγέννησης. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά. Τίτλοι βιβλίων: Η φωνή του σκοτωμένου (Χαραμάδα, 2010). Οι μέρες που ήμασταν άγριοι (Γαβριηλίδης, 2012). Έτσι είναι τα πουλιά (Γαβριηλίδης, 2015). Σκοτεινή κλωστή δεμένη (Γαβριηλίδης, 2017). Δαιμόνιοι (Μελάνι, 2020). Τα ζώα θεοί (Κίχλη, 2021)