Βερονίκη Δαλακούρα, «Βενζοδιαζεπίνες β'»

Θε μου, τι θλιβερός χειμώνας.
Οι δρόμοι φωτισμένοι σαν ημέρα
τα αυτοκίνητα να διασχίζουν με ορμή
τις λεωφόρους, τα πεζοδρόμια νεκρά.
Η μάνα μου ξαπλωμένη δεν κοιτά
απ’ το παράθυρο τη λάμψη. Όλα πετούν
μπροστά της
όλα μισά.
Από μακριά ακούγεται ένας γκιώνης.
Ξημερώνει• τα μικρά ζώα σιωπούν.
Η μόνη αναταραχή είναι στο μπαλκόνι:
Εκεί κοιμάται ο νους, μέσα του
εικόνες ξαγρυπνούν.
Κοιτάζω κάποιον• είναι όρθιος
πέφτει.
«Τι εποχή!» γρυλίζει δίπλα μου
ψόφιο σκυλί.

~
από τη συλλογή  Καρναβαλιστής, εκδ. Κέδρος, 2011
πηγή

Η Βερονίκη Δαλακούρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ανθρωπογεωγραφία στο Paul Valery, Montpellier (Γαλλία). Δίδαξε Ανθρωπογεωγραφία στο Πανεπιστήμιο της Κομοτηνής. Από το 1996, είναι καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει μεταφράσει Γάλλους, Ισπανούς και Άγγλους συγγραφείς και ποιητές. Ποίηση: Η παρακμή του έρωτα (1976), Ο ύπνος (1982, 1995), Μέρες ηδονής (1991), 26 Ποιήματα (2004) κ.α. Πεζογραφία: Το παιχνίδι του τέλους, (διηγήματα, 1988),  Ο πίνακας του Χόντλερ, (διηγήματα, 2001). Μεταφράσεις: Απολιναίρ, Ποιήματα (1982), Α. Σ. Εξυπερύ, Ο Μικρός Πρίγκηπας (1982), Α. Ρεμπώ, Τα Γράμματα -΄Ενα ανέκδοτο κείμενο (1984), Σαρλ Μπωντλαίρ, Φανφαρλό (1996) κ.α.