Φρουρός σ’ έναν ατέρμονα αγωγό στην έρημο;
Απόσπασμα ενός ανδρός σε κάστρο μες την άμμο;
Όποιος κι αν ήταν. Την αυγή είδε βουνά αυλακωμένα στο
Χρώμα της στάχτης, κι απάνω η σκοτεινιά που ξεθωριάζει
Βουτηγμένη στο μενεξελί, σπάζοντας σ’ ένα ρευστό κόκκινο
Ώσπου σταθεροποιείται, τεράστια, σ’ ένα φως πορτοκαλί.
Μέρα τη μέρα, και, πριν το νιώσει, χρόνο με το χρόνο.
Για ποιον, ρωτιέται, αυτό το θάμπος; Για μένα μόνο;
Ωστόσο, θα παραμείνει κι αφού εγώ χαθώ.
Τι είναι τάχα για το μάτι της σαύρας; Πώς είναι κοιταγμένο από
διαβατάρικο πουλί;
Αν είμαι όλη η ανθρωπότητα, υπάρχει τίποτα χωρίς εμένα;
Κι ήξερε πως δεν είχε νόημα να φωνάζει, κανείς δεν μπορούσε
να τον σώσει.
~
Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς
πηγή
Ωστόσο, θα παραμείνει κι αφού εγώ χαθώ.
Τι είναι τάχα για το μάτι της σαύρας; Πώς είναι κοιταγμένο από
διαβατάρικο πουλί;
Αν είμαι όλη η ανθρωπότητα, υπάρχει τίποτα χωρίς εμένα;
Κι ήξερε πως δεν είχε νόημα να φωνάζει, κανείς δεν μπορούσε
να τον σώσει.
~
Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς
πηγή
O Πολωνός ποιητής Τσέσλαφ Μίλος [Czesław Miłosz] γεννήθηκε στις 30
Ιουνίου 1911 στην πόλη Wilno της Λιθουανίας, σε μια αστική οικογένεια
πολωνικής καταγωγής. Σημαντικό ρόλο στο έργο του διαδραμάτισε ο
γενέθλιος τόπος αλλά και οι περιπέτειες της ξενικής επικυριαρχίας σε
αυτόν, ιδιαίτερα η ναζιστική κατοχή και στη συνέχεια η σοβιετική
εξάρτηση. Μετά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εργάστηκε στο
διπλωματικό σώμα, ως μορφωτικός ακόλουθος της κομμουνιστικής Λαϊκής
Δημοκρατίας της Πολωνίας. Όμως ο Miłosz ενώ υπηρετούσε στο Παρίσι, το
1951, έσπασε τους ήδη χαλαρούς δεσμούς του με το καθεστώς της χώρας του.
Ζήτησε και του έδωσαν πολιτικό άσυλο στη Γαλλία. Το 1953 τιμήθηκε με το
Ευρωπαϊκό Λογοτεχνικό Βραβείο [Prix Littéraire Européen].Το 1960
μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το 1970 πήρε την αμερικανική
υπηκοότητα, κι άρχισε να διδάσκει Πολωνική Λογοτεχνία στο Τμήμα Σλαβικών
Γλωσσών και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας. Το
1978 έλαβε το Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο Neustadt και το 1980 του
απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (δηλ. ένα χρόνο μετά η
βράβευση του δικού μας Οδυσσέα Ελύτη). Στη συνέχεια, οι τιμές
διαδέχονταν η μια την άλλη. Δεδομένου ότι τα έργα του ήσαν απαγορευμένα
στην Πολωνία, το Νόμπελ του άνοιξε τις πόρτες και τότε οι περισσότεροι
Πολωνοί έμαθαν για την ύπαρξη και το έργο του. Όταν κατέρρευσε το
σοσιαλιστικό καθεστώς, ο Miłosz επέστρεψε στην Πολωνία. Το βιβλίο του
Αιχμάλωτη σκέψη (The Captive Mind, 1953), που το προλόγισε ο φιλόσοφος
Karl Jaspers, θεωρείται μια από τις σπάνιες σοβαρές μελέτες πάνω στην
«προδοσία των διανοουμένων» που συμβιβάζονται με τα ολοκληρωτικά
καθεστώτα εγκαταλείποντας την κριτική σκέψη. Παρατηρούσε επιπλέον ότι
εκείνοι που έγιναν «αποστάτες» δεν ήσαν απαραιτήτως αυτοί με τα
ισχυρότερα μυαλά, αλλά μάλλον εκείνοι με τα πιό αδύνατα στομάχια. Στα
μέσα της δεκαετίας του 1990 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Κρακοβία, όπου
και πέθανε σε ηλικία 93 χρονών, στις 14 Αυγούστου 2004.