Θεώνη Κοτίνη, «Όταν»

Όταν όλο και λιγότερο ξέρεις,
όταν ίδιο χνάρι χαράζεις
σ’ όποιο δρόμο κι αν πάρεις,
όταν απ’ όλα που υπάρχουν
για ένα δυο μόνο κλαις
και πεισμώνεις

είναι αυτό να παλιώνεις;

Όταν μόνος σου ψάχνεις
ό,τι χάνεις με άλλους,
όταν όλο πια μετανιώνεις
κι όλο πια περιμένεις,
όταν με τα δάχτυλα
αντί να αγγίζεις μετράς

είναι αυτό να γερνάς;

Όταν έξω ιδρύει το βράδυ
τρυφερή διακινδύνευση
κι όλα εδώ αρχίζουν ξανά
στρεβλά και ανθρώπινα
μα εσύ κουράστηκες πια
για να θέλεις

είναι αυτό να πεθαίνεις;
πηγή

Η Θεώνη Κοτίνη γεννήθηκε το 1967 στη Μυρσίνη Ηλείας. Σπούδασε φιλολογία και θεατρολογία στην Αθήνα, όπου ζει, υπηρετώντας ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Μικρογραφία (1999), Αθώα τη νύχτα (2003),  Ανίδεοι πάλι (2006  - βραβείο ποίησης περιοδικού "Διαβάζω" από τις εκδόσεις του περιοδικού "Πλανόδιον"), Θεός ή αγάπη (2010), Ωσεί κήπος (2014), Ο χρόνος είναι (2020). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.