Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Τούμας Τράνστρεμερ (Tomas Tranströmer), «Το ζευγάρι»

Σβήνουν το φως και ο λευκός γλόμπος θαμποφέγγει
για μια στιγμή πριν διαλυθεί
σαν χάπι σ’ ένα ποτήρι σκοτάδι.
Κατόπιν μεταρσιώνονται.
Οι τοίχοι του ξενοδοχείου υψώνονται στο σκοτεινό ουρανό.
Οι κινήσεις του έρωτα έχουν κοπάσει και τους έχει πάρει ο ύπνος,
αλλά οι πιο κρυφές τους σκέψεις συναντιώνται
σαν δυο χρώματα που ρέουν το ένα μέσα στο άλλο
πάνω στο υγρό χαρτί με τη ζωγραφιά του μαθητή.
Επικρατεί σκοτάδι και ησυχία. Η πόλη όμως έχει έρθει πιο κοντά
απόψε. Με σβηστά παράθυρα. Τα σπίτια πλησίασαν.
Στέκονται στριμωγμένα και περιμένουν κοντά -κοντά,
ένα πλήθος με ανέκφραστα πρόσωπα.
~
Μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης