(1).jpg)
.png)
Βαδίζοντας νύχτα τη λεωφόρο
τα μάτια μου πονούσαν από ένα φως παράξενο
σε μια γωνιά ξεπρόβαλε ο παππούς μου
νεκρός εδώ και χρόνια
και σε ένα δέντρο είδα το γιο μου να καρπίζει
τα μάτια μου πονούσαν από ένα φως παράξενο
σε μια γωνιά ξεπρόβαλε ο παππούς μου
νεκρός εδώ και χρόνια
και σε ένα δέντρο είδα το γιο μου να καρπίζει
αγέννητο από αιώνες
ίσως ο χρόνος να με έπαιζε
σε τράπουλες προσώπων που δεν θα ξαναδώ
ξάφνου ένα αυτοκίνητο σταμάτησε
στις άκριες των ποδιών μου:
ανοίγει η πόρτα με αρπάζει
και τρέχει πάλι προς το άγνωστο
κάθε νύχτα σταματάμε
και κλέβουμε άλλον ένα.
~
Η Αννα Γρίβα γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στην Αθήνα και Ιστορία της Λογοτεχνίας στη Ρώμη. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Ιταλικής Φιλολογίας με αντικείμενο την αναγεννησιακή λογοτεχνία. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια κειμένων. Εχει μεταφράσει αρκετά βιβλία ιταλικής ποίησης, με έμφαση στην περίοδο της Αναγέννησης. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά. Τίτλοι βιβλίων: Η φωνή του σκοτωμένου (Χαραμάδα, 2010). Οι μέρες που ήμασταν άγριοι (Γαβριηλίδης, 2012). Έτσι είναι τα πουλιά (Γαβριηλίδης, 2015). Σκοτεινή κλωστή δεμένη (Γαβριηλίδης, 2017). Δαιμόνιοι (Μελάνι, 2020). Τα ζώα θεοί (Κίχλη, 2021)
