Διονύσης Καρατζάς, «Εωθινό»

Μ’ ένα αγκάθι, κερδισμένο απ’ την αλήθεια,
άνοιγα μία μία τις πληγές μου.
Χαιρόμουνα το υγρό σκοτάδι,
που έβγαινε με ορμή και λάμψη όλη νύχτα,
κι ας πονούσα.
Πότε σαν σε κήπο περίμενα ν’ ανθίσω
και πότε σαν σε θάλασσα χυνόμουνα ποτάμι.
Με το πρώτο φως των ματιών σου ξύπνησα
κι ολόρθος σε δοξάζω.
πηγή

Ο Διονύσης Καρατζάς γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα, στην οποία ζει και εργάζεται ως καθηγητής φιλόλογος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Ένωσης Δημιουργών Ελληνικού Τραγουδιού (Ε.Δ.Ε.Τ.). Υπήρξε βασικός συνεργάτης του πατρινού περιοδικού Υδρία από το 1973 έως το 1985 και ιδρυτικό μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συμποσίου Ποίησης έως το 1985. Έχει δημοσιεύσει ποιητικές συλλογές, μεταξύ άλλων το Ξημέρωμα στη γη, (Όστρακα 1972), Μέρες βροχής ή τα χαλασμένα παιχνίδια, (Όστρακα 1972), Απ’ το νερό κι απ’ την πέτρα, (Όστρακα 1975), Ανάμεσα νερό και μαύρο αποφασίζω το κόκκινο, (Διάττων 1989), Ανθοφορία της νύχτας, (Δελφίνι 1997), Στα νερά βαθαίνει ο ουρανός, (Διάττων 2001), Πότε μίλα πότε φίλα, (Μεταίχμιο 2002)  κ.ά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ιταλικά και έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Ηλία Ανδριόπουλο και τον Γιώργο Ανδρέου.