Αρσένι Ταρκόφσκι (Arsenij Tarkovskij), «Ν»

Έλα, πάρε, δεν χρειάζομαι τίποτα,
αν αγαπώ – θα δώσω τα πάντα κι αν δεν αγαπώ –
θα δώσω τα πάντα.
Θέλω να σε αντικαταστήσω, αν όμως

πω πως θα εισέλθω μέσα σου

μη με πιστέψεις, ώ καημένο μου τέκνο, ψεύδομαι…

Ώ αυτά τα χέρια με τα δάχτυλα σαν βάγια,

τα ανοιχτά και υγρά μάτια

και τα κοχύλια των μικρών αυτιών,

σαν πιατάκια γεμάτα μ’ ερωτικό τραγούδι,

και τα φτερά λυγισμένα ξάφνου από τον άνεμο…

Μη με πιστέψεις, ώ καημένο μου τέκνο, ψεύδομαι…

θα αγωνίζομαι σαν σε μια θανάτωση

μα την αποξένωση δεν μπορώ

να ξεπεράσω και δεν μπορώ με το δικό σου

φτερό να χτυπήσω και δεν μπορώ με το ακροδάχτυλο σου

ν’ αγγίξω τα μάτια σου, με τα μάτια σου

να κοιτάξω. Είσαι εκατό φορές

πιο δυνατή από ‘μένα, είσαι ένα τραγούδι για τον εαυτό σου,

ενώ ένας αναπληρωτής είμαι εγώ του δέντρου και του Θεού.

Κι είμαι καταδικασμένος απ’ το δικό σου δικαστήριο

για το τραγούδι.

~

Μετάφραση: Μαξίμ Κισιλιέρ – Λίνος Ιωαννίδης

πηγή