Μια σκλάβα με μεγάλα μάτια, νωθρή αλυσίδα φορτωμένα,
φρεσκάρει τ’ άνθη μου, βουλιάζει σε κάτοπτρα σιμοτινά.
Στο μυστηριακό κρεβάτι τ’ αγνά της δάχτυλα ασωτεύει.
Μέσα στην κάμαρά μου φέρνει μιας γυναικός την παρουσία
που απ’ την ονειροπόλησή μου, περιπλανώμενη, σεμνά
περνάει, χωρίς του βλέμματός μου να διασπά την απουσία,
όπως ένα κομμάτι κρύσταλλο από το ηλιόφωτο περνά
και μεριμνά για του αγνού λόγου την προετοιμασία.
~
φρεσκάρει τ’ άνθη μου, βουλιάζει σε κάτοπτρα σιμοτινά.
Στο μυστηριακό κρεβάτι τ’ αγνά της δάχτυλα ασωτεύει.
Μέσα στην κάμαρά μου φέρνει μιας γυναικός την παρουσία
που απ’ την ονειροπόλησή μου, περιπλανώμενη, σεμνά
περνάει, χωρίς του βλέμματός μου να διασπά την απουσία,
όπως ένα κομμάτι κρύσταλλο από το ηλιόφωτο περνά
και μεριμνά για του αγνού λόγου την προετοιμασία.
~
Μετάφραση: Γιώργος Γεραλής