Εδώ στην ακροθαλασσιά
μήνες ανεβασμένος σε μια βάρκα
λιώνω από ακινησία
Και τι ματαίωση
να κρατούν δεμένο το ταξίδι
λίγα μέτρα καραβόσκοινο
Τόση ναυτία
κι ας είναι η θάλασσα λάδι
μήνες ανεβασμένος σε μια βάρκα
λιώνω από ακινησία
Και τι ματαίωση
να κρατούν δεμένο το ταξίδι
λίγα μέτρα καραβόσκοινο
Τόση ναυτία
κι ας είναι η θάλασσα λάδι
Πάνω στη βάρκα
οι σανίδες ψιθυρίζουν προσευχές
Να δώσει ο μεγαλοδύναμος
να τσακιστώ στα βράχια
Να μπερδέψουν τις ελπίδες μου
με αφρόψαρα οι γλάροι
Να με πνίξουν επιτέλους
τα ρηχά μου λόγια
Τόση ναυτία
κι ας είναι η θάλασσα λάδι
Φυσάω προς τον άνεμο για να φυσήξει
Αν όμως κάτι πιο ελαφρύ από ελπίδα
εξατμίζε το βάρος
γιόρταζε τη συντριβή του
κι έμενα μονάχα ιδέα;
Στα πρόθυρα του ταξιδιού
γερνάω από έρωτα για λίγη αρμύρα
γερνάει το κρανίο μου
αλλά ασπρίζουν μόνο οι αναμνήσεις
τρυφερή η θάλασσα εγώ ατσάλι
σκέτη ακινησία
Φυσάω προς τον άνεμο για να φυσήξει
Ο Κώστας Τσιαχρής γεννήθηκε στο Μόναχο το 1970 και μεγάλωσε στο Σχηματάρι Βοιωτίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ποιήματα, διηγήματα και κριτικές του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.
