Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κώστας Τσιαχρής, «Φανατισμός»

 Αυτός  ο κύριος  με  τα  δεμένα μάτια
με  την  αναπνοή  που καίει   ιδέες
με  την κουμπότρυπα  για στόμα
τη μια  στιγμή  με ύψος όσο  δέκα  ουρανοξύστες
την άλλη πιο κοντός  κι  από  μυρμήγκι
που τα χέρια  του  ό,τι  αγγίζουν  το πετρώνουν
που  τον λιθοβολούν   κι αναστηλώνεται  σαν Φοίνικας
ο  κύριος  με  τη μία όψη
και  τα  πεντακόσια  ονόματα :
μανία, φλόγα, πίστη, πάθος, ενθουσιασμός ...
ντυμένος  σήμερα  ζητιάνος
χτύπησε  την πόρτα  μου
Άνοιξα με τρόπο
Δώσαμε , ευχαριστώ  πολύ
τελείωσαν  τα   ψιλά  και  τα χοντρά  μας
Αλλά  τι έκπληξη   απερίγραπτη
που  μόλις  έκλεισα ανακουφισμένος
βρήκα  τον λεγάμενο
στην πολυθρόνα  λάβρο
με  φωνή ιεροκήρυκα
να  μου απαριθμεί  τους όρους
για  την από  τούδε   συγκατοίκησή    μας

Ο Κώστας Τσιαχρής γεννήθηκε στο Μόναχο το 1970 και  μεγάλωσε στο Σχηματάρι Βοιωτίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ποιήματα, διηγήματα  και κριτικές  του έχουν δημοσιευθεί  κατά καιρούς  σε  διάφορα  ηλεκτρονικά  λογοτεχνικά   περιοδικά.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης