Μέσα στα κάγκελα καθώς στριφογυρίζει,
απόκαμε το βλέμμα του, εικόνα δεν κρατά.
Τον περιζώνουν χίλια κάγκελα νομίζει,
και παραπέρα τίποτε, ο κόσμος σταματά.
Ο απαλός βηματισμός – στέρεος, λυγερός,
σε κύκλο πιο μικρό κάθε φορά σαν μπαίνει,
είναι σαν άγριας δύναμης κλειστός χορός,
γύρω από θέληση τρανή που πια σωπαίνει.
απόκαμε το βλέμμα του, εικόνα δεν κρατά.
Τον περιζώνουν χίλια κάγκελα νομίζει,
και παραπέρα τίποτε, ο κόσμος σταματά.
Ο απαλός βηματισμός – στέρεος, λυγερός,
σε κύκλο πιο μικρό κάθε φορά σαν μπαίνει,
είναι σαν άγριας δύναμης κλειστός χορός,
γύρω από θέληση τρανή που πια σωπαίνει.
Κάποτε μόνο τού ματιού αθόρυβα ανοίγει
το παραπέτασμα. Μέσα μια εικόνα αφήνει,
τα τεντωμένα μέλη σιωπηλά τυλίγει,
και στης καρδιάς τα βάθη σβήνει.
~
Μετάφραση: Ανδρέας Πετρίδης