Μιχάι Εμινέσκου (Mihai Eminescu), «Σε άνεμους κι άγρια νερά…»

Σμήνη καράβια που πικρά
μισεύουν μέσ’ σε καταχνιά
Πόσα θα χάσουν τα πανιά
σε άνεμους κι άγρια νερά

Απ’ τα πουλιά που στα φτερά
παίρνουν τον ήλιο σε φυγή,
πόσα θα βρουν θανή αργή
σε άνεμους κι άγρια νερά…

Κι αν κυνηγάς κάποια χαρά

κι έχεις μια πίστη και μια αρχή,

δεν θ’ αξιωθείς ανακωχή

σε άνεμους κι άγρια νερά.

Ακατανόητο πικρά

κάθε τραγούδι από ψυχή,

ανώφελο και κούφιο ηχεί

σε άνεμους κι άγρια νερά.

~

Μετάφραση: Κώστας Ασημακόπουλος

πηγή