Μιχάι Εμινέσκου (Mihai Eminescu), «Αυγερινός» (απόσπασμα)

 Ακλουθώντας τη γλιστράει
λαμπερός στην κάμαρα της
και με σπίθες της υφαίνει
ένα φλόγινο πλεμάτι.
Και στην κλίνη όταν ξαπλώσει
η μικρή να κοιμηθεί
απαλά τηνε χαϊδεύει

και τα βλέφαρα της κλει.

Απ’τον καθρέφτη η αντιφεγγιά του

έχει πάνω της χυθεί,

στα κλειστά μάτια που πάλλουν

στη στραμμένη της μορφή.

Το κοιτά χαμογελώντας,

τ’Άστρο τρέμει στο γυαλί,

στ’ όνειρο τη συνοδεύει

στην ψυχή της να δεθεί.

Μ’αναστεναγμό βαθύ

του λέει στον ύπνο της: «Καρδιά μου,

γλυκέ αφέντη της ζωής μου

τι δεν έρχεσαι κοντά μου;

~

(Το ποίημα «Αυγερινός» είναι εμπνευσμένο από ένα λαϊκό μύθο και αναφέρεται
στον έρωτα ανάμεσα σε μια βασιλοπούλα και το άστρο του Αυγερινού.)
μετάφραση Ρίτα Μπούμη Παπά

πηγή