Φρανσουά Βιγιόν (François Villon), «'Εμμετρη επιστολή στη Μαρία της Ορλεάνης»

Jam nova progenies celo demittitur alto

Ω παινεμένη εσύ γονή,
Σταλμένη εδώ απ' τον ουρανό,
Του ευγενικού Κρίνου στολή,
Δώρο του Ιησού μυριακριβό,
ΜΑΡΙΑ, τι όνομα γλυκό!
Χάρης πηγή, βρύση σπλαχνιάς,

Χρυσόραμά μου χαρωπό,

Που την ειρήνη μας, κρατάς!

Ειρήνη, πλούσιων και φτωχών

Στήριγμα, κι άγριε εσύ βραχνά

Φιλάργυρων και προδοτών,

Χρειαζούμενη απ' τα παιδικά

Χρόνια' πιασμένη τίμια, αγνά,

Όξω απ' το προπατορικό

Κρίμα, σε κράζω ευλαβικά

Του αιώνιου Θεού μέγα αγαθό!

Όνομα αθάνατο, σκεπή

Του δίκαιου, ελπίδα του κακού'

Τ' αφέντη κόρη μοναχή,

Του αιμάτου του τού ευγενικού

Καμάρι κι από του τρανού

Κλοβίς τη δεξιά πλευρά

Φτιαγμένη, πλάσμα τ' ουρανού

Που ειρήνη δίνεις κι ευτυχιά!

Βγαλμένη από τα ευγενικά

Σπλάχνα του Καίσαρα, με αγνή

Πλασμένη αγάπη θεϊκιά,

Απ' όλους με χαρά δεχτή,

Σταλμένη από Θεού βουλή

Για να φιλιώσεις τους οχτρούς

Κι από τη μαύρη φυλακή

Να μας γλιτώσεις, τους φτωχούς.

Καμπόσοι αναίστητοι, απλοϊκοί,

Δίχως σταλιά κρίση, μυαλό,

Κόντρα στην πάνσοφη θεϊκή

Θέληση λεν πως πιο σωστό

Θα 'τανε να ήσουν σερνικό.

Μα εγώ δοξάζω από καρδιάς

Του Θεού το θέλημα: σοφό

Κι άγιο ό,τι κάνει εδώ για μας.

Του Ψαλτηριού είν' τα λόγια αυτά:

«Στο έργο σου, Κύριε, το σοφό

Βρήκα αγαλλίαση και χαρά!».

Και λέω: Παιδάκι ευγενικό,

Άξιο για καθετί καλό,

Του ουρανού μάννα, θεία δωρεά,

Στο βίο μας τον αμαρτωλό

Συγγνώμη και παρηγοριά!

~

Από το βιβλίο François Villon, (Οι) Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα

εκδόσεις: Γαβριηλίδης, 1999

επιμέλεια - μετάφραση: Σπύρος Σκιαδαρέσης

πηγή