Για ποιό λόγο, Απρίλη, έρχεσαι πάλι;
Για ομορφιά, δεν είναι αρκετό.
Δεν μπορείς πια να με καθησυχάσεις με τα κοκκινωπά
μικρά φύλλα που ανοίγουν.
Ξέρω αυτά που ξέρω.
Ο ήλιος καίει το σβέρκο μου καθώς παρατηρώ
τις φύτρες των κρόκων.
Η μυρωδιά της γής είναι καλή.
Είναι σαφές πως θάνατος δεν υπάρχει.
Μα τι σημαίνει αυτό;
Δεν τρώνε τα σκουλίκια το μυαλό του ανθρώπου
μονάχα κάτω από τη γη.
Η ίδια η ζωή
είναι ένα τίποτα,
Ένα αδειανό φλυτζάνι, μια σειρά σκάλες γυμνές.
Δεν είναι αρκετό που ετησίως, από το λόφο καταφτάνει σαν
χαζός
ο Απρίλης,
παραμιλώντας και σκορπώντας άνθη.
Για ομορφιά, δεν είναι αρκετό.
Δεν μπορείς πια να με καθησυχάσεις με τα κοκκινωπά
μικρά φύλλα που ανοίγουν.
Ξέρω αυτά που ξέρω.
Ο ήλιος καίει το σβέρκο μου καθώς παρατηρώ
τις φύτρες των κρόκων.
Η μυρωδιά της γής είναι καλή.
Είναι σαφές πως θάνατος δεν υπάρχει.
Μα τι σημαίνει αυτό;
Δεν τρώνε τα σκουλίκια το μυαλό του ανθρώπου
μονάχα κάτω από τη γη.
Η ίδια η ζωή
είναι ένα τίποτα,
Ένα αδειανό φλυτζάνι, μια σειρά σκάλες γυμνές.
Δεν είναι αρκετό που ετησίως, από το λόφο καταφτάνει σαν
χαζός
ο Απρίλης,
παραμιλώντας και σκορπώντας άνθη.
~
μετάφραση: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος