Όταν μ’ αποχαιρέτησες
ήμουνα κιόλας μακριά
και εταξίδευα
μ’ ένα μικρό καΐκι χάρτινο
από το δωδεκάφυλλο τετράδιο του νησιού μου
μη μου κρατάς το χέρι μου ακόμα
μη βλέπεις που εγώ δεν το τραβάω
Δε φτάνει
να το τινάξεις δεν μπορείς
με όλη σου τη δύναμη
όπως εκάνανε οι παλιοί γιατροί
να μπει στη θέση του για πάντα
Δεν το μπορείς
ήμουνα κιόλας μακριά
και εταξίδευα
μ’ ένα μικρό καΐκι χάρτινο
από το δωδεκάφυλλο τετράδιο του νησιού μου
μη μου κρατάς το χέρι μου ακόμα
μη βλέπεις που εγώ δεν το τραβάω
Δε φτάνει
να το τινάξεις δεν μπορείς
με όλη σου τη δύναμη
όπως εκάνανε οι παλιοί γιατροί
να μπει στη θέση του για πάντα
Δεν το μπορείς
~
Από τη συλλογή «Ωδίνες» (1982).
«Αγγελική Ελευθερίου - Τα ποιήματα (1978-2011)»,
εκδ. Γαβριηλίδης, 2015
Ο Αγγελική Ελευθερίου, ηθοποιός και ποιήτρια, αδελφή του ποιητή και
στιχουργού Μάνου Ελευθερίου, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 25
Ιανουαρίου 1940. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια λόγω του πολέμου. Φοίτησε
στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν από όπου και αποφοίτησε τρία
χρόνια αργότερα. Λίγο πριν τη Χούντα έφυγε για το εξωτερικό, το Λονδίνο,
κι έπειτα το Παρίσι. Στην Ελλάδα επέστρεψε την περίοδο της
Μεταπολίτευσης. Το 1978 κυκλοφόρησε το πρώτο της ποιητικό βιβλίο "Μια
γυναίκα" (εκδ. Κέδρος). Στίχους της μελοποίησαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο
Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Ηλίας Ανδριόπουλος και άλλοι. Έφυγε από τη ζωή
στα 75 της χρόνια, στις 23 Μαΐου 2015. [Βιογραφία]
