Έλεγα τ’ όνομά σου
χωρίς να σε θέλω τίποτα
Μ’ άκουγες δε μ’ άκουγες
φώναζα τ’ όνομά σου
σαν τα παιδιά που παίζοντας μιλάνε μόνα
χωρίς να περιμένω τίποτα
έλεγα και ξανάλεγα
το όνομά σου
έτσι για να τ’ ακούω
καθώς σε έπλαθα
χωρίς να σε θέλω τίποτα
Μ’ άκουγες δε μ’ άκουγες
φώναζα τ’ όνομά σου
σαν τα παιδιά που παίζοντας μιλάνε μόνα
χωρίς να περιμένω τίποτα
έλεγα και ξανάλεγα
το όνομά σου
έτσι για να τ’ ακούω
καθώς σε έπλαθα
Τώρα όλο εκείνο τον καφέ
να συλλογιέμαι
που χρώσταγα του καφετζή
όταν το μαύρο σύννεφο
μου ’δωσε μια
και βρέθηκα στην άλλη άκρη
με τ’ όνομά σου αιμόφυρτο
μες στη φωνή μου
~
Από τη συλλογή «Ωδίνες» (1982).
«Αγγελική Ελευθερίου - Τα ποιήματα (1978-2011)»,
εκδ. Γαβριηλίδης, 2015
Ο Αγγελική Ελευθερίου, ηθοποιός και ποιήτρια, αδελφή του ποιητή και
στιχουργού Μάνου Ελευθερίου, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 25
Ιανουαρίου 1940. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια λόγω του πολέμου. Φοίτησε
στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν από όπου και αποφοίτησε τρία
χρόνια αργότερα. Λίγο πριν τη Χούντα έφυγε για το εξωτερικό, το Λονδίνο,
κι έπειτα το Παρίσι. Στην Ελλάδα επέστρεψε την περίοδο της
Μεταπολίτευσης. Το 1978 κυκλοφόρησε το πρώτο της ποιητικό βιβλίο "Μια
γυναίκα" (εκδ. Κέδρος). Στίχους της μελοποίησαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο
Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Ηλίας Ανδριόπουλος και άλλοι. Έφυγε από τη ζωή
στα 75 της χρόνια, στις 23 Μαΐου 2015. [Βιογραφία]